Daisy Miller (Türkçe - İngilizce)

Amerikalı güzel kız olan Daisy Miller'in annesi ve erkek kardeşi ile yapmış olduğu Avrupa yolculuğu anlatılmakta. Asıl konu aşırı dikkat çeken güzelliği ve Avrupa kültürünün hal ve hareketlerindeki rahatlığı yüzünden çevreden tepki çekmesi şeklinde. Bu gezi sırasında Amerika'da yaşamış bir genç ile karşılaşarak kendisine deliler gibi aşık etmesi ve farklı yöntemlerle Daisy'nin karşılık vermemesi şeklinde ilerliyor. Kitap zamanında kızlara kötü örnek oluyor diye yasaklanmış bile. Kitapta 19. Yüzyıldaki sınıf ayrımına da arka planda yer verilmiş. Günümüzde normal karşılaştığımız durumların o zamanda şiddetle zengin-fakir uçurumunu gösteriyor. Herkese iyi okumalar.

DAISY MILLER

“Güneş Şemsiyeli Kadın”

“İnsanın bir sevene ve bir sevmesi gerekene ihtiyacı vardır.”

Huzura, güzelliğe, mutluluğa, sevgiye ve sevgiye muhtacız kimi zaman Madam Daisy Miller’e olduğu gibi çat pat girer hayatına biri.

Onu sevmek niyetinde üzer bekletir; bir gül gibi sevdi diye koparır koklar koklar sonunda bıkınca bırakır solmaya.

Daisy Miller muhtaç olduğu ve arzuladığı aşkı uğruna hiç aldırmadığını ve geliştirdiği sıtma hastalığından dolayı hayata genç ve güzel vaktinde veda eder,

Daisy Miller; Aşk ile ölüm arasında.

Güzel ve saf kızlar yüzyıllarca kullanılmaya devam edelicekler, yüzyıllardır olduğu gibi; yakışıklı ve birinci sınıf adamlar tarafından...

DAISY MILLER 🥀

Toplum kurallarına aykırı, önüne gelen her erkekle flört etmekten çekinmeyen güzel bir kadın ve kadının güzelliğinden adeta büyülenmiş bir adam. Çevremizde de rastlayabileceğimiz türden bir hikaye. Adamın gözünden bakarsak ikilemde kalmışlığın, kadının gözünden bakarsak toplum kurallarının ve sınırlamalarının hiç anlam ifade etmediği bir insanın öyküsü.

Neden bazen hislerimizi söylemekten korkarız?
Belki de korku değil,bilinçli bir uzak kalma isteği.Gösterişli,güzel bir genç kızın iç derununa olan sadakatsizliği.İnsan ne sonuçlar doğuracağını hesap etmeden bir kere olsun ruhunu,kalbini sevdiği insana hesapsızca açsın,ölüm ansızın ve keskin bir acı ile gelmeden sevdiğini söylesin.

Toplumların kadın erkek ilişkilerine bakış açısını sessiz bir dille eleştiren bir kitap. Amerikalı olan Daisy Miller’in Avrupa seyahatlerinde sergilediği fazla serbest tavır diğer toplumlarca ayıplanmasını ve genç bir adamın Daisy’e olan ilgisini konu alıyor. Zengin kız fakir oğlandan ziyade, çok zengin ve elit bir ailenin çocuğu olan Winterbourne ile daha az zengin bir ailenin kızı olan Daisy Miller arasındaki imkansızlığı konu alıyor. 19. yy Avrupa’sına farklı bir gözle yaklaşmanızı sağlayan bir eser. Ortamlar ve mekanlar gerçeklerinden esinlenilmiş. Ben betimlemeyi merak edip internetten araştırıp bakmıştım.

Kitabın girişinde yazara ait oldukça geniş bir biyografi bulunmakta. Burada bütün eserleri de belirtilmiş. Aslında iyi de olmuş. Kendisini ilk kez okuduğum ve hoşuma gittiği için eserlerini rahatlıkla not alıp listeme ekleyebilirim. Önsöz kısmını ise beğenmedim. Biraz sıkıcı olmakla birlikte kitaba dair olan merakı da biraz örseliyordu. Beni rahatsız eden tek şey karakterlerin yersiz yüksek sesli konuşmalarıydı. Kafamın içinde bangır bangır bağırmaları hoşuma gitmedi ama bu kitabın ruhuna uygun. Sonuçta çevrelerindeki insanlar duysun diye bilinçli yapılan bir hareketti.

Romanlarında toplumun dayatmalarını tanımayan ve sırrı çözülemeyen Amerikalı kadın figürünü yakından inceleyen Henry James, bu konuyu ilk defa 1878 tarihli Daisy Miller'da eşsiz bir incelikle resmetmiştir.

Ailesiyle birlikte Avrupa'da seyahat eden Daisy Miller, etrafındakileri hayrete düşürmektedir. Frederick Winterbourne onu çözmekte herkesten çok zorlanır: Bu genç kız görgüden habersiz midir, yoksa bilerek mi bu kuralları altüst etmektedir? Cenevre Gölü'nden Roma'nın sokaklarına uzanan hikâye, bir gece yarısı Kolezyum'da doruğa ulaşır: İtalyan bir gençle yakınlık kuran Daisy, kendisini ödemekten kaçtığı bedellerce kıstırılmış bulacaktır.

James'in edebiyat çevrelerinde adını duyurmasını sağlayan bu kısa romanı, genç kızlara kötü örnek olduğu gerekçesiyle çok da eleştirilmiştir."Öyle ince bir zekâya sahipti ki, onu hiçbir fikrin bozması mümkün değildi. James romanlarını yazarken, kendi görüşünü kaleme alan değme Fransız eleştirmene benzer; bir başka parazit fikrin esamisi bile okunmaz."