İlk bir kaç kitapta doğru adam ve eğri adamın mutluluğuna dair tartışmalarla ilerlerken gayet keyifliydi. Fakat kitabın sonraki sürecinde sıkıcı bir hal almaya başlıyor çünkü kitap bir tartışma değil de sadece sokratesin düşünceleri üzerinden ilerliyor. Tartıştığı kişiler sürekli "evet, tabiki, bu doğru, aynen böyledir, bende böyle düşünüyorum" gibi cevaplar vermeye başladıkça kitap tek bir pencereden bakarak devam ediyor. Kitapta karşı taraf aynen böyle dediği yerde okuyucu hayır bu doğru değil diyebiliyor. Bu tekrarlandıkça sıkıcı oluyor.
Eksi yönü olarak tabiki dini islam olmadığı için ayrıştığım çok nokta oluyor, özellikle aile düzeni hakkında düşünceleri gerçekten tepki çekebilecek nitelikte.
Yine de rafınızda durması gereken, tadına bir bakmanız gereken bir kitap, şiddetle olmasa da okumanızı tavsiye ederim.
Okurken, bir tartışma havasında, bazen katıldığınız ama çoğunlukla dinlediğiniz bir sohbet ortamında olduğunuzu hissedebileceğiniz bir kitap
Herkese keyifli okumalar :)
