Dönüş 3. Kitap Ayşe Kulin

Kitaptan Ayşe Kulinin üçlemesi diye bahsedilse de aslında seri 4 kitaptır. Final bölümü Handan olsa da asıl final Handan değildir. Seride İlhami, Derya, Bora ve Handanın hikayesi konu edilir.

Serinin üçüncü kitabına gelmişseniz eğer bir spoileri hakettiniz demektir.

Pek spoiler sayılmaz aslında. Derya ilhaminin kızıdır. Handan evli olan ilhamiye, Deryada babasının çalışanı Boraya aşıktır. Ama gizli anlarda yaşanan ilişki bambaşkadır. Bu ilişkinin bitmesi sonucu bambaşka bir hayata karışan ilhamiyi kızı deryanın geri döndürme çabaları anlatılır.

Ayşe Kulin'in "Dönüş"ünü geçen yıl Aralık ayında okumuştum, ve bu yazarın okuduğum ilk kitabı idi. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki "Dönüş" Ayşe Kulin'in diğer kitaplarını da okumam için yeterince etki bıraktı bende.

Yazar "Dönüş"de; parçalanan aileler, evlat acısı ve özlemi, aldatma ve aldatılma, cinsel seçimler (eşcinsellik), toplumsal önyargılar, hatalarla gelen hayat dersleri gibi konulara deyinmiş. "Dönüş" ile hem psikolojik, hem sosyolojik hemde toplumsal mesajlar veren yazar, bu kitabı ile okurların "doğru" ve "yanlış"ı kendi içlerinde sorgulamasına neden oluyor. Doğru; kime göre ve neye göre doğrudur..? Yanlış; kime göre ve neye göre yanlıştır..? Herkesin seçimleri ve doğruları, kendi seçimleri ve doğrularıdır! Kimsenin kimseye doğrularını dayatmaya hakkı yoktur. Koruma içgüdüsü ile dayatılan "doğrular" bazen hata yapılmasına neden olabilir, işte tamda bu noktada yazar bizlere şunu bir kez daha gösteriyor ki; insanız, kusurluyuz, bu nedenle de hata yapma lüksüne sahip olmalıyız, başka türlü (hayatı) öğrenemeyiz.
Hata yapma lüksüne sahip olmamız ne kadar gerekiyorsa aynı şekilde yüce gönüllü olmayı öğrenip affetmeyi de bilmemiz gerek, çünkü karşı tarafı affetmek aslında insanın kendisini içinde bulunduğu sıkıntıdan kurtarması, özgür bırakması demektir. Yazar, kitabın sonunda bundan dolayı olsa gerek affetmenin aslında karşı tarafa değil insanın kendisine yaptığı bir iyilik olduğunu anlatmaya çalışmış. Ve yine bu konuda önemli olan ise; geç kalmadan affetmeyi bilmektir..

Yazarın yalın (sade) anlatımı ve değindiği konular kitabın akıcı olmasına neden olan en etken unsurlar olmuş. Başarılı bir anlatım, başarılı bir kurgu ve bir çok ders alınacak konular içermekte kitap..

Her ne kadar mutlu son tercih edilsede bir çok okur tarafından, bu kitapta öyle bir son ne yazık ki yoktur, bu kötü mü...? Elbetteki değil, belkide sonunun bu şekilde olması da anlatılan öykünün inandırıcılığını korumasına neden olmuştur.. Zaten mutsuz bir son da yoktur, sadece yapılan bir tercih ve o tercihin sonucunda yaşanması gerekenler vardır... Daha açık yazmak isterdim bunu ama o zaman okuyacak okurlar için kitabın gizemi kalmayacaktır...

Herkese keyifli okumalar...

Ayşe Kulin' in okuduğum ilk kitabıdır. Bu şekilde yorum yapacak olursam öncelikle öyle bir dil kullanmış ki kitapta nasıl ilerlediğinizi, hangi sayfaya geldiğinizi ve nasıl bitirdiğinizi anlayamıyorsunuz.

Aşk, aile, ayrılık, eşcinsellik... gibi konulara tek kitapta değinmiş ve bunu ustalıkla yürütmüş. Özellikle eşcinsellik konusuna değinmesi büyük cesaret tebrik ediyorum gerçekten.

Kitabı okurken asla sıkılmayacağınızın garantisini verebilirim. Keyifli okumalar :)

Ayşe Kulin'in bu üçlemesini gerçekten beğendim; genel görüşün aksine sonuncusunu" Dönüş" ü daha çok.

Bilemiyorum. Belki İlhami'nin seçtiği yeni hayatını kendim için istediğim içindir. Belki de hasret, kavuşma, öfke, aşk vs. ..gibi duyguların hepsini barındırıyor olduğu için de olabilir.

Cesaret gerektiren konuları kitabına konu edindiği için yazarı ayrıca kutluyorum!

Ayşe Kulin’in okuduğum ilk romanı. “Uzun süre okusam mı okusam mı, acaba nasıl bir şey, popüler kitap olmasından dolayı kesinlikle sıkıcı ve içeriği boş bir kitaptır” (popüler kitaplar hakkındaki genel görüşüm) şeklinde kafamda dolaşan düşüncelerden sonra birkaç saatimi ayırdım. Maalesef düşüncelerimde haklı çıktım. Kitapları karalamayı, onlar hakkında olumsuz yorum yapmayı hiç sevmiyorum ve hatta bu incelemeyi bile yazmak istememe rağmen içimdeki hayal kırıklığı daha baskın çıktı ve yazma ihtiyacı hissettim. Kitabın olumsuz yönleri olumlu yönlerinden fazla benim için.

Popüler kitaplarda gördüğüm ortak özellikler bu kitapta da kendini göstermiş: Hikâyeyle okuyucuyu şaşırtmaya çalışmak, ilgiyi roman sonuna kadar tutmaya çalışmak, “Acaba sonunda ne olacak?” sorusunu akıllardan çıkartmamaya çalışmak. Sürekli bir olay durumu oluşturmak. Olayların rastlantılara dayandırılması, karakterlerin ruhsal durumlarının üstünkörü anlatılması, gereksiz, konuyla ilgisi olmayan bazı anlatılara yer verilmesi, olayların baştan savma açıklanması, sürekli bir hareketlilik havası (sanki bir film izliyormuş gibi) kitabın eksileri olmuş. En çok kızın ve babanın yüzleşme anını merak ettim kitapta. Babanın mantıksal ya da duygusal bir açıklama yapmasını bekliyordum. Ancak beni en çok hayal kırıklığına uğratan bu kısım oldu. Baba yine aynı kelimeyi kullanacağım “baştan savma”, sanki mahalle çocuğuna açıklama yapar gibi kızına iki üç cümleyle yaşanan her şeyi, her şeyin sorumlusu olan olayları ustalıkla ve kurnazca geçiştiriyor. Cinsel tercihinin neden o şekilde olduğunu kızına daha duyarlı bir şekilde açıklamasını isterdim. Kitapta eşcinsellik gibi temalara yer vermesi bir bakıma hoşuma gitti, toplumda genelde hasıraltı edilen konulara el atılması güzel. Başkasında olunca saygı gösterdiğimiz bu gibi hassas konular nedense bizim ya da yakınımızın başına gelince genelde ahlak bekçisi kesiliyoruz.

Ayşe Kulin okuyucuları bu üçleme kitabını çok sevmiş olabilir ama şunu gördüm ki bana şimdilik hitap etmeyen bir yazar. Sanki yazılmak için yazılmış bir kitap ya da ortada ticari bir kaygı var. Yine de yazara bir başka kitabıyla tekrar şans vermek istiyorum. Herkes ikinci bir şansı hak eder neticede.

İlhami, Bora, Derya üçgeninde Derya'nın köşesine gidiyoruz bu kez. İlk iki kitap kadar güçlü değil "Dönüş" maalesef. Derya'nın İlhami ile ilgili gerçekleri öğrenmek için yola çıkışı ve kendini tamamlayışı bu son roman. Akıcı, net, yine cesur ama zaten cesaret kotasını ilk iki kitapta çoktan doldurduğundan seri Derya'ya sadece yaşanmışlıkları kabul edebilme sayfalarına dönüşmüş roman. Seriyi tam olarak tamamlamak için okunmalı.

Eda ve İlhami. Onların kızı Derya. Ve dağılan bir aile. Eda , Derya'yı alıp Londra'ya kaçırıyor. Babasının onları artık istemediğini kendisini aldattığını söylüyor Derya'ya. Derya bir gün öğreniyor gerçekleri ve kabusu ondan sonra başlıyor. Şöyle bir şey var. Bu kitapta hiç kimse masum değil.Bundan sonrası spoiler. İlhami, Eda'yı aldatıyor hem de bir erkekle. İlhami'nin erkek arkadaşı ,Derya'nın aşık olduğu adam. Yani baba kız aynı adama aşık. Eda, Derya'ya sürekli yalan söylüyor. Eda da kocasını aldatmış. Böyle tuhaf bir ''ilişki durumu karmaşık '' olaylar söz konusu. Derya, zaten kaprisli, şımarık. Güzel bir kitaptı. Ayşe Kulin konuşturmuş resmen kalemini.

Zaman okuldur biz orada öğreniriz
Zaman ateştir, içinde ta maruz biz
Kitabın girişi bu şekilde başlıyor. Fakat merak ettiğim bir soru var hangi evlat ebeveynlerinin başkalarıyla olan ilişkilerine bu denli hoşgörülü olabilir ki ?

Gizli Anların Yolcusu, Bora'nin Kitabı ve Dönüş. Kazayla seriye son kitaptan başlamıştım. Bir ailenin başına anca romanlarda gelebilecek türden acılar, aldatmalar, kazalar, üzüntüler Eda ve Ilhami üzerinden bu seride dile getirilmiş. Görünüşte oldukça mutlu olan çiftlerin bile nasıl hatalar yapabildiklerini, insanların tercihlerin zamanla yaşananlarla nasıl değişebileceğini güzel bir şekilde dillendirmiş yazar. Ama ben en çok bir kadın bakış açısıyla iki erkek arasındaki ilişkinin dile getirilis şeklinden etkilendim. Son kitap Dönüş'te Eda ile Ilhami'nin kızı Derya üzerinden gidilmiş ve diğer kitaplarda ucu açık kalan soruların cevapları verilmiş. Akıcı, yakın bir dille yazılmış bu kitabı okurken çıkardığım tek sonuç, insanın başına aklı hayaline gelmeyecek şeylerin gelebileceği oldu. Güzel bir seriydi.

Ayşe Kulin'in beni hayal kırıklığına uğratan bir eseri. Veda serisini yazmış bir romancının bu kitabı yazdığına inanamadım. Hikayesi belki biraz sıradanlıktan çıkmış olabilir ancak olay örgüsü ve diyaloglar olsun kahramanların kendi iç konuşmaları olsun bana çok yavan ve hikaye kitabı niteliğinde geldi. Bunun dışında Ayşe Kulin yer yer sosyolojik olarak güzel noktalara değinmiş ve kitabın başkahramanının babasına ve anlaşamamasına rağmen annesine seviyeli düşkünlüğü yazarın kendisinden izler taşıdığının göstergesidir. Sonuç olarak kitabı beğendim diyemeyeceğim umarım okuyacak olduğum diğer eserleri de beni böyle hayal kırıklığına uğratmaz.