Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Düşüş
Albert CamusDüşüş Yorumları ve İncelemeleri
Düşüş yorumları ve incelemelerini, Düşüş kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Düşüş puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
DÜŞÜŞ İNCELEMESİ - Dikkat spoiler içerebilir!
Albert Camus'nün Yabancıdan sonra okuduğum ikinci kitabı. İlk kitapta oldukça donuk bir karakter vardı burada ise tam tersi hızlı ve hayatın her konuda torpil yaptığı bir insan var.
Jean Baptiste Clemence adındaki bir avukatın Amsterdam’da bir barda kendisiyle hesaplaşmasını konu alıyor. Başarı gibi gördüğü şeylerin tahlilini yaparken aslında başarısızlık olduğunu farketmesi.
Keyifli okumalar diler, böyle güzel bir mecrayı bizlere sunduğu için 1K ekibine teşekkür ederim.
Veremli ciğerleriz!
Jean baptiste clemence adlı avukatın barda başlayan ve kendi evinde sonlanan sohbetinde başkalarıyla konuşurmuş gibi yaparken içsel bir hesaplaşmayı biz okurlarıyla buluşturduğu, 1957’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanmış, Camus’nün gizliden gizliye içini döktüğü bir Camus eseridir.
Kitabın adı neden “Düşüş”? Her insan hayatının ilk dönemlerinde
"...'mesele kötü insan olmak değil, ama ışığı yitiriyor insan.' Evet, ışığı, sabahları, kendini bağışlayan kişinin o kutsal masumluğunu yitirdik biz."
İç kargaşadan ve varoluş krizinden muzdarip bir adamın felsefi ve psikolojik özeleştirisi, söz konusu adam, bir Amsterdam barında vakit geçirirken hareketli, biraz rahatsız edici bir
Bir görme engelliyi karşıdan karşıya geçirdikten sonra, şapkanızı çıkarıp selamlıyorsunuz. Peki neden yapıyorsunuz bunu? O kişi zaten görmüyor. O hareketi siz topluma ve kendinize yapıyorsunuz işte. Birçok kapıya çıkabilir bu davranış. Selam vermek gelmiyor içinizden bazen ama sırf takdir toplamak için veriyorsunuz mesela.
İşte bunları yapmış bir karakter var ortada. Ve barda tanıştığı birine anlatıyor yaşantısını. Baştan sona bir monolog bu kitap. Toplum tarafından kabul görmek isterken bir sürü göze hoş gelecek şeyler yapmış karakterimiz, kendi içinde de kaliteli bir yaşam sürdüğünü düşünmüş, ta ki uyumsuzluğunu görene kadar. Camus’nün eserlerinde sık sık bahsettiği absürd evresine gelene kadar yani. Kitabın adıyla da yorumlayacak olursak; bir tür Düşüş. Hayatın özündeki boşluğu kavrama, yapılan şeylerin düpedüz saçma gelmesi ve bir hayattan kopma durumu. Salmışlık, kendi kendine itiraf, insan olmanın hem çok ağır hem de bir o kadar hafif gelmesi...
Kahraman kendine sık sık eleştiriler yöneltirken, kitap da modern insana bir eleştiri halini alıyor. Bazen durup “doğru, bunu ben de yaptım, yapıyorum” diyorsunuz.
Yine Camus, yine güzel ve tokatlayıcı bir eser.
Bu kitap, herhangi bir düşünce ya da savı özellikle öne çıkarmaya çalışmadan, yalın bir anlatım ve özgün bir kurgu içinde, zengin bir düşünce duygu yüküyle, çağdaş dünyayı ve insanlarını derinlemesine sorgulayıp yargılar, çirkinliklerini ve düşkünlüklerini sergiler. Bir nevi itirafname .Ama, aynı zamanda, bu dünyada yaşayan, dolayısıyla şu ya da bu biçimde, şu ya da bu ölçüde onun sorumluluğunu taşıyan bireyler olarak tek tek her birimize bir ayna tutar, eski avukat (yargıç) Jean-Baptiste Clamence'ın öyküsü aracılığıyla, bize kendini tehlikeye atmadan yaşayanların, yani hepimizin ve her birimizin benzersiz öyküsünü anlatır. 'Düşüş'ün yayımlanmasından bir yıl sonra Camus'nün Nobel Ödülünü kazanması bir rastlantı olmasa gerek.
Düşüş, Albert Camus'ün modern insanı acımasızca, yer yer alay ederek tüm açıklığıyla ve iki yüzlülüğüyle eleştirdiği bir kitap. Romanın baş karakteri Jean-Baptiste Parisli bir ceza hakimi. Jean'in insanlarla cok iyi ilişkisi var, mutlu, sosyal, kadınlarla arasi iyi, mesleğinde tanınmış biri. Karakterin ettiği şöyle bi söz var," İnsan olmak