Kim Aşk Hüsün’dür Ayn-ı Hüsn Aşk
Sen râh-ı galatda eyledin meşk
Birlikte bu kîl ü kâl yokdur
Ol farzda hiç muhal yokdur
“Sen yanlış yolda yürüdün ki Aşk Hüsn’dür, Hüsn de Aşk’ın kendisi...
Bütünlükte bu dedikodular yoktur. Olması gerekende hiç imkansız yoktur.”
Kitabın özü niteliğinde olan bu beyitler ile anlıyoruz ki Aşk’ın Hüsn’e ulaşmak için yaptığı zorlu yolculuk aslında insanın kendi özüne yaptığı yolculuktur. Onun gibi insan da kendi içine yolculuk yaparak arzı dolaşabilir ve en nihayetinde kendi öz varlığını keşfedebilir.
Aynı zamanda Şeyh Gâlib bu eseri yazarken Mevlana’dan ve Mesnevi’den esinlendiğini, dersler aldığını açıkça dile getirmektedir.
Mesnevi gibi tasavvufi tarzda ve imgesel olarak kaleme alınmış bu muazzam eserin yazarı “Ölümsüz olan, hayat verici Allah’a şükürler olsun ki söz sessizlik âlemine vardı” beyitiyle mütevazi tavrını ortaya koymaktadır.
