En Eski İnsanlığımı Yitirirken kitaplarını, en eski İnsanlığımı Yitirirken sözleri ve alıntılarını, en eski İnsanlığımı Yitirirken yazarlarını, en eski İnsanlığımı Yitirirken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Benim kendi mutluluk anlayışım ile dünyanın mutluluk anlayışının uyuşmuyor olabileceğinin verdiği anksiyete, geceleri yatakta dönüp dururken sesler çıkarmama ve hatta delirmeme bile neden oluyordu.
Tüm tuhaflıklar bende toplanmış gibi bir korkunun ve endişenin saldırısına uğruyorum. Hemen bitişiğimdeki insanlarla zar zor konuşabiliyorum. Ne nasıl söylenir, bilmiyorum.
Ben, doğduğum andan beri kendimi dışlanmış gibi hissediyorum.
O yüzden ne zaman dünya tarafından dışlanmış biriyle tanışsam, kalbim yumuşardı. Dahası benim bu "yumuşayan kalbim" kendinden geçercesine hafiflerdi.
İnsanlar tarafından sevildiğimi bilsem de onları sevebilmek konusunda yetersiz kalıyordum. Böyle bir kişi olan benim, yakın bir arkadaş edinmeme imkân yoktu.