Ben kim mekanı cennet olsun, Nuri Pakdil üstada inceleme yazmak kim. Yine de kendi kendime birkaç satır karalama cüretini gösteriyorum.
Bazı yazarların ve şairlerin, hayatlarını, davalarını, hangi yolda ne için yürüdüklerini bilmeden eserlerini okumak, okuma yapbozunu eksik bırakıyor. Nuri Pakdil'de bu isimlerden biridir. Çoğu cümlesinin birden fazla anlam içerdiğini tahmin ediyorum. Özellikle hayatını bilip, birkaç eserini okumak bir önceki cümlemi destekler diye düşünüyorum.
Kitaba dair değinmek istediğim tek şey, Maraş'ın kendisinin ruhunda ve hayatında ne denli önemli olduğunu daha net anlıyoruz Her şeyin, yani yazmanın fitilinin ateşlendiği il olduğunu. Eskiye dair özlemi, satırların içinde gizlenmiş.
.
"seksen yedi kilometre ötedeki Maraş' İn kokusu geliyor. Pıt pıt pıt, yüreğimin sesini duyuyorum. Bu koku, bu ses bir yerden çağırıyor beni. Aaa! Yeni bir şey değilmiş; adını taa ortaokuldayken koyduğum, içimde bir muştu gibi koruduğum deviniymiş meğerse bu: yazma eylemi "
....
