Genç bir Rus aristokratının bir Kazak köyüne yerleşmesi, şehir hayatından sonra köy hayatına alışmaya çalışması ve iç hesaplaşması, aşka olan inançı, hayata bakışını anlatan güzel bir kitap.
Ayrıca kazakların yaşamı da çok güzel anlatılmış. Zaten anlatımın sadeliği ve akıcılığı tartışılmaz.
Tolstoy'un Kazaklar ve Diriliş kitaplarından da anlaşılan tam bir sosyalist /komünist olduğu.
İnsanlık için bişey yapmadıktan sonra yaşamanın, özellikle gençliğin ne anlamı var ki!
Servetiniz de olsa, paylaşmadıktan, yardım etmedikten sonra bencilliğimiz içinde yok olmaya mahkumuz...
.
Birde;
İnsan sevdiğiyle mi evlenip mutlu olur yoksa kendisini sevenle mi?
Kitapta Oliene üzüldüm. Ah Mariena, sevmiyordun ne diye yanaştın. Kadıınlaaar
.
.
'Kendim için hiçbir şeye ihtiyaç duymadığıma göre, neden başkaları için yaşamayayım?'
.
"Hayatımın gerçek manasını hiçbir zaman anlamayacak bir kadını sevebilir miyim? Bir kadın sadece güzelliği için sevilebilir mi? Bir heykel kadını sevmek mümkün mü? diye soruyordum ama kendi duygularıma inanmasam da, onu seviyordum"
.
'Sevmeden sevilmek felâkettir!'
.
"Görünürde bir eksiklik yoktu ama yine de tam olmayan bir şey hissediliyordu."
