Yorumlar ve İncelemeler
Hani o saçlarına taç yaptığım çiçekleer…
Eveettt… 
Osman Balcıgil ‘in son kitabı ile karşınızdayım. Merhabalar!
Yine başarılı bir biyografi ve yine tarihten özenle seçilmiş önemli bir karakter.
Yazarın okuduğum sekizinci kitabı ve hemen hemen hepsiyle alakalı inceleme yazmışlığım var ama burada değil maalesef. (Bunu da belirtmesem içime dert olacaktı.) Kitapla alakalı yorumuma geçmeden önce
Kızıl Çengi
Türkiye’nin ilk kadın sinema oyuncusu, ilk kadın yönetmeni, yürüdüğü yollara bile hayran olunan, paşa torunu, aşkları, evlilikleri, anneliğiyle birlikte emeği, güzelliği, zekası ve yeteneğiyle de döneminde zirvede ama ölümü bir gazete haberinde yapayalnız öldü başlığıyla duyurulan Cahide Sonku.
“Mitolojik bir karakter değilse, yani ölümlüyse, bir insan bu kadar büyük bir ağırlığı taşıyabilir mi? Ve tabii, taşırsa ne hale gelir?” diyor kitapta tam da öyle. Müthiş bir var olma ve kederli bir yok oluşun hikâyesini okuyoruz bu kez Osman Balcıgil’in kaleminden. Roman bize dönemin sanat hayatını, sanatçılarını, siyasi havasını, toplumun sanata ve sanatçıya ilgisini arka plana alarak milyonların Cahide’si iken aldığı yanlış kararlar, kurduğu duygusal ilişkilerin yıkımı ve işinde peş peşe yaşadığı talihsizlikler yüzünden bir kaçış olarak görüp yavaş yavaş sığındığı alkole bağımlı olup herkesten ve her şeyden saklanmasına ve hatta bu yüzden tek çocuğuyla bağının kopmasına, müthiş bir zenginlikten korkunç bir yoksulluğa düşmesine giden süreci anlatıyor. Cahide kolay gelmiyor Cahide olduğu yere ama zor da olmuyor düşüşü.
Bütün hayatını ve emeğini oyunculuğa ve sanata adamış bir primadonna imiş Cahide, olmasaydı sonu böyle. 
Nilay Bengisu Dere 
Kızıl Çengi Osman Balcıgil