İddia ediyorum ki bir soru sorsak ve desek ki Robinson Crusoe mi Daniel Defoe mi? Defoe kim diyenler çıkar. Eser, yazarın önüne geçmiş. Ve o yazarın bir de kadın Robinson’u var aslında.
İlginçtir ki Aytunç Altındal onun aslen Romanyalı olduğunu, bir Osmanlı casusu olduğunu, Osmanlı’da önemli kişileri tanıdığını, mektuplar gönderdiğini belirtir. Yazara ait dikkat çekici noktalardan biridir.
Şu kadın Robinson nasıl oluyor? Cinsiyetçilik yapmıyoruz belirtelim de sonra aradan dereden etkileşimciler benden uzak olsun.
Moll Flanders, zindanda doğmuş, yıllarca hırsızlık ve fahişelik yapmış, hayata tek başına tutunmaya çalışan bir kadın. Tabi ne olduğundan ziyade ne yaptığıyla da dikkatleri üstüne çekiyor. O dönem malum hırsızlıklar bile idamla cezalandırılıyor ki böyle bir macera hele ki yazıldığı dönem çok dikkat çekmiş olmalı diye düşünüyorum.
Yazarın aktarım tarzından ilerlersek, bir aileye sahip olmadığı gibi ahlaki bir değer de taşımıyor. Güzelliğini kullanıp insanları kandırırken, çocukları olunca gözünü bile kırpmadan terk edip macerasına devam ediyor. Diğer yandan yaşlandığında ve vücudu ile para kazanamayınca da hırsızlığa başlıyor.
Alttan alta da aslında insanların hayatta kalmak için her yola başvurabileceği, insanların bu duruma düşmemeleri gerektiği, bu durumlar yaşanmadan insanlara sahip çıkılması gerekildiği üzerine toplumsal bir mesaj içeriyor. Kötü bir karakterle iyi olma mücadelesi veren insanlara ders vermeyi de amaçlıyor yazar kendince.
Benim başarılı bulduğum bir kitap oldu. Hepimize iyi okumalar dilerim..
Daniel Defoe 'dan okuduğum 2. eser oluyor. Daha önce 
Robinson Crusoe'u okumuş ve çok ünlü bir eser olmasına karşı çok sevememiştim, çok sıkılmıştım. Dili çok sıkıcı gelmişti. Yazara bir şans daha vermek istiyordum ve Moll Flanders'la bu şansı verdiğim için çok mutluyum. Çünkü çok ama çok beğendim.
Konusundan kısaca
