1880 yılında yayımlanan Nana , cemiyet içinde tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Bir hayat kadınının yaşamının tüm gerçekliğiyle anlatıldığı eser yayımlandığında ,kitapta da gösterildiği gibi burjuvazinin iki yüzlü politikası ve adalet anlayışıyla yargılanmış ve ‘’ahlak dışı’’ kabul edilmiştir. Émile Zola , deneysel roman anlayışına devam ederek Nana için Fransa’nın ara sokaklarında , lokantalarında , tiyatrolarında incelemeler yapmış. Karakterlerin duygu durumları , psikolojik tahlilleri , olaylara bakışları , yaşamın hakiki ipliğiyle ince ince işlenmiş. Flaubert’in öngördüğü gibi Zola bir Paris miti ve hayat kadını arketipi yaratmıştır. Kitapta Nana’nın Paris’in kirli yüzünden elmaslar , ipekler ve beyefendiler arasına burjuvazinin içine bırakılmış bir intikam tohumu gibi yükselişini , halk yoksulluktan kırılırken aristokrasinin de bundan payını alarak ahlaki olarak çöküşünü okuyoruz. Kadın erkek ilişkilerinin de tekrar eden döngüsünü ve özünü görebileceğimiz tam bir klasik. Émile Zola’nın her kitabını hayranlıkla okumaya devam ediyorum.
