Sevgi, kökeninden dal vermişti. Kendimi ne denli denetlesem, ders sırasında gözlerim gidip onun yüzünü buluyordu. Kendime geldiğimde suçüstü yakalanmış gibi irkiliyordum. Kadın duygu bekçisidir; saniyelik dalıp gitmeler kız öğrencilerin gözünden kaçmıyor, onlarca göz, ikimizin arasında mekik dokuyordu. İlginç bir sözü aktarırken şiir dizelerinin etkisiyle coşkudan yüreğim havalanırken gözlerimin bütün ışığı ona akıyordu.
Adnan Binyazar’a 2005 Orhan Kemal Roman Armağanı’nı ve 2011 Ebubekir Hazım Tepeyran Ödülü’nü getiren Ölümün Gölgesi Yok, sevgiyi, aşkı, tutkuyu ve bunların ardından gelen yoğun acıyı ölümsüz kılan bir kitap. Orhan Kemal Roman Armağanı’nı veren seçici kurulun da dediği gibi, “Eserin dramatik yapısının sağlamlığı, akıcı ve güzel Türkçesi, etkileyici, tutarlı ve yoğun anlatımının yanında, Adnan Binyazar, kitabın ana temasında işlenen, duyarlık körleşmesine uğradığımız günümüz ortamında sevginin çağdaş destanı sayılabilecek Ölümün Gölgesi Yok eseriyle, gün gün bir tükenişi yaşatırken varlık kadar yokluğun da sonsuzluğuna inandırıyor okuru.”
