Oyunbozan (Myron Bolitar Serisi 1)Harlan Coben

Spoiler yoktur.

Myron Bolitar serisinin ilk kitabı olan Oyun Bozan’ı okudum. Güldüm, içim burkuldu, heyecanlandım, merak ettim. Oyun Bozan polisiye türü bir kitap ama sosyal normların temeli ve en önemlisi olan aileyi ele alması bakımından sosyal bir kitap olarak da görülebilir. Ailenin temellerinin iyi atılmaması ve ailenin tümünü etkileyecek olayların yaşanması sonucu bu önemli kurumun bir anda çökmesi, aileyi oluşturan fertlerin de çökmesine yol açıyor. Bu çöküntüden en çok etkilenenlerin kim olduğunu siz daha iyi biliyorsunuz.

Seriye adını veren eski basketbolcu Myron Bolitar, basketbolu bıraktıktan sonra bir süre en yakın arkadaşı Win ile birlikte FBI için çalışmış ve görevlerden sonra da spor menajerliğine atılmıştır. Myron Bolitar’ın en yakın arkadaşı 3. Windstor Horne Lockwood, kısaca Win, görünüşte baba parası yiyen, seçici, züppe, aristokrat sınıfından biri gibi giyinen kibirli birisidir. İnsanlar karşısındaki insanı ilk kez gördüğünde kafasında bir izlenim oluştururlar ve o izlenime göre tavır sergilerler. Myron da Win’den başta nefret etmiş, alıştıktan sonra da bu olumsuz tutum yerini olumlu bir bakış açısına bırakmış hatta ve hatta aralarından su sızmaz iki dost olmuşlardır. İşin ilginç tarafı bu adamlar ne polis ne de dedektif. Sadece kendi akılları ve çapları dahilinde araştırarak sonuca giden insanlar. Bu iki karakteri, Myron ve Win’i, bu kadar uzun anlatmamın sebebi tüm seri boyunca bizimle birlikte olacaklarıdır.

Christian Steele yıldızı yeni parlamakta olan bir futbolcudur. Christian’ın sevgilisi olan Kathy Culver bir gece ansızın ortadan kaybolmuştur. İç çamaşırı çöpte bulunmuş ama yapılan soruşturmalar sonucunda bir bilgiye ulaşılmamış ve konu kapanmıştır. Aradan baya zaman geçtikten sonra Christian bir gün posta kutusunda bir dergi bulur. Derginin reklam sayfalarında Kathy’nin çıplak fotoğrafını görür ve yaşadığını düşünerek menajeri Myron’u arar. Ayrıca Kathy Culver’in babası Adam Culver, kızının kaybolmasından yaklaşık bir buçuk sene sonra bir soygun sırasında öldürülmüştür. Kathy’nin ablası Jessica Culver babasının ölümünün tesadüf olmadığını, kardeşinin kaybolmasıyla bir ilgisinin olacağını düşünmektedir. Onun da aradığı ilk kişi Myron Bolitar olmuştur. Serüven bu olaylardan sonra başlıyor. Yeri gelecek Myron ve Win’in komik diyaloglarına şahit olacak, yeri gelecek yaptıklarına şapka çıkaracaksınız.

Polisiye kitapların olmazsa olmazları vardır. Kitabın gizem içermesi, merak uyandırması, soruşturma tek kişi tarafından yürütülmeli, suçlunun akıl yürütmeyle bulunması, ipuçları toplanmalı, analiz edilmeli ve çözülmeli, soruşturmayı yürüten kişinin ne biliyorsa okuyucunun da aynı şeyleri bilmesi gibi şeyler. Bunlardan birkaçını bu kitap bağlamında açıklamak istiyorum:
1- Kitabın gizem içermesi: Kathy Culver neden kayboldu? Christian’ın posta kutusuna o dergiyi kim koydu? Dergideki çıplak fotoğrafın anlamı ne? Adam Culver’in öldürülmesinin Kathy Culver’in kaybolmasıyla herhangi bir ilgisi var mı? Bu sorulara cevap ardağınızda gizem ve merak konusu kendiliğinden halloluyor.
2- Soruşturmayı yürüten tek bir kişi olması: başta Myron ve Win’in birlikte hareket ettiklerini söylemiştim. Dikkat edilmesi gereken nokta Win’in sadece Myron’a yardım etmesi. Asıl soruşturan, ipuçlarını toplayıp analiz eden Myron.
3- Suçlunun akıl yürütme sonucu bulunması: Myron ve Win ipuçlarını topluyorlar, tartışıyorlar ve bir fikir yürütüyorlar. Ne zaman bir ipucu çıksa onun peşinden gidiyorlar. Tuttuğunu koparan tabiri bu adamlar için geçerli.

“İyi bir polisiye roman iyi bir edebiyat ürünüdür. Polisiye romanı toptan ‘popüler roman’ ve ‘ikinci sınıf edebiyat’ sıfatıyla tanımlayanların düştüğü yanlış; muamma içeren, suçu hikaye eden Voltarie, Dostoyevski, Balzac, Joseph Conrad, William Faulkner gibi ustaların eserlerini yüksek edebi nitelikleri nedeniyle polisiye roman dışında düşünmeleridir.” Maalesef tamamen kitap okuyan insanlardan oluşan bu platformda bile bu tarz tutumları görmek kitaplara verildiği söylenen değerlerle çelişiyor.

Ve son olarak beni genelde polisiye romanlar özelde ise bu türün önemli ismi olan Harlan Coben ile tanıştıran Damla Köseoğlu 'na teşekkür ediyorum. Henüz okumadıysanız Oyun Bozan ile başlayan Myron Bolitar serisini okumanızı tasviye ediyorum. İyi okumalar.

Başından sonuna aksiyon ve gizemin hiç eksik olmadığı, zekice kurgulanmış çok sürükleyici ve güzel bir kitap. Konusuna gelince; Spor menajeri olan Myron'un menajerliğini yaptığı ünlü bir oyuncunun kız arkadaşı bir yıl kadar önce kaybolur. Kızın ablası Myron'un eski sevgilisidir. Kısa süre önce kızların babası ölü bulunur ardından kayıp kızın hayatta olabileceğine dair bulgular ortaya çıkmaya başlar ve her şey birbirine karışır.

Öncelikle kalemine sağlık Coben'in.
Yazarın okuduğum ilk romanı olmasına rağmen hemen beni kitaba dahil eden akıcı bir dille yazılmış roman. Bu türde okuduğum en güzel kitaplar arasında yerini aldı benim için.:)

Kitabın içeriğine gelecek olursak, Myron Bolitar spor menejeridir ve bir müşterisi için bazı araştırmaların içinde bulur kendini. Gerçekler yavaş yavaş ortaya çıktıkça tüm düğümler çözülmeye başlar.Her sayfada gizemin ve heyecanın eksik olmadığı bu kitabı son sayfasına kadar elinizden bırakamayacaksınız.

Keyifli okumalar dilerim:)))

Polisiye romanlarında etkileyici yazanlardan biri Coben ve her kitabında olayları detaylı bir şekilde işleyip sonucu tahmin etmemizi önleyerek kitabı zevkli hale getiriyor. Bütün kitapları gibi bu da tatmin edici ve çok sürükleyiciydi.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Sürükleyici ve karakterleri güçlü bir kitap. Yazar sayfaya kadar heyecanla merak uyandırmış ve sonunda ters köşe yapmış. Galiba yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım .

Spoiler bulaşığı olabilir.
Ajans şirketinde çalışan Myron Bolitar serinin ilk romanında güzel bir açılış yapıyor.Myron'un yarı sevgilisi Jessica'nın kardeşi Kathy Culver'in gizemli kayboluşu ve bu olayın Myron'un menajerliğini yaptığı sporcu Christian'ın iş-arkadaş yakınlığı ile bağlantısı olan olaylar, eseri bir polisiye-macera eşliğinde götürüyor.Acaba bu eserde de Myron ve kaliteli tuhaf arkadaşları olayları aydınlatabilecek mi?Okurken sadeliğin yanında bu kadar kaliteli kurguyu güzel bir şekilde işlemesi yazarımızın tecübesi ile doğru orantılı olsa gerek.Neyse iyi okumalar.

Harlan Coben'nin tarzı klasik polisiye-gerilim içinde çok tipik aslında. Gerilim, korku, şiddet öğeleri daha düşüktür. Grange'ın daha gerilimi öndedir, Tami Hoag'ın şiddeti, Gerritsen'da her ikiside bi anlamda. Coben bu klasik akımdan -görece- ayrılır. En vurucu yanı kurgusudur, mutlaka kitap sonunda ters köşe yapar ve oldukçada başarılıdır. Daha esprili, kurnazca, rahat okunan tarzı var. Türdeşlerine göre naif bile denilebilir.

En başarılı bulduğum yanı belli standartın altına hiç düşmemesi. Yukarda saydığım bütün yazarların en az bir tane patates olmuş kitabını okumuşumdur. Coben'de denk gelmedim henüz. Bolitar seriside en meşhur karakteri. Bolitar ile tanışmanız için ilk kitapta bu, kesinlikle tavsiye ederim.

Bu yazarın üslubunu çok akıcı, etkileyici, şaşırtıcı bir o kadar da esprili buluyorum. Bu çalışmasıyla da kendini kanıtlamış bulunuyor. Yazarın kitaplarına olan beğenim bu romanla daha da arttı desem yeridir. Romandaki olay örgüsü ve karakterler çok zekice kurgulanmış. Sayfalarda ilerledikçe kendinizi olayların içinde gibi hissetmekten alamıyorsunuz. Bu roman size kendinizi bile unutturacak nitelikte. Ben okudukça kitabın içinde kayboldum adeta. Siz de satırlardaki; ustalığı, etkileyiciliği profesyonelliği görmek isterseniz okuyabilirsiniz.

Myron Bolitar 1

Nihayet Coben'in Bolitar'ı ile tanışmış oldum. Oyunbozan için ilk söylemek istediğim, muhteşem bir kitap olduğu.

Bundan çok önce Coben'in bu seri dışından olması kuvvetle muhtemel olan bir kitabını daha okumuştum. Yazar ilk defa karşılaştığım biri değil, dolayısıyla yabancı bir anlatım ile karşı karşıya kalmadım. Akıcı, belirli bir düzende giden, gerçekçiliği üst safhalarda, okurken kitabın içinde yaşıyormuş gibi hissettiren ender anlatımlardan.

Seriye adını veren ana karakterimiz Myron Bolitar, eski bir basketbolcudur. Basketbolu bıraktıktan sonra bir süre FBI için çalışmış daha sonra spor menajerliğine soyunmuştur. En yakın arkadaşı olan Win ile ilk başlarda yıldızı pek barışmamış olsa da sonradan iyi bir ikili olmuşlardır.

Menajerliğini yaptığı ünlü bir futbolcunun kız arkadaşı kaybolunca futbolcu olan Christian Steele, Bolitar'a başvurur. İlk araştırmalarda bir şey çıkmaz. Aradan biraz zaman geçince Steele'in eline Kathy'in çıplak fotoğraflarının olduğu bir dergi ulaşır. Asıl olaylar bu noktadan sonra başlar. Devamını çok fazla anlatmak istemiyorum, bu kitabı okumadan önce ne kadar az şey bilirseniz o kadar iyi.

Yazarın bazen konu dışına çıkması durumu ise arada kendini gösteriyor. Bu durum benim için sorun teşkil etmedi. Bazı okurların bu durumdan şikayetçi olup kitabın tümünü ele almadıkları için bence kitaba haksızlık ediyorlar. Olayın içerisine eklenen bir kaç paragraf benim için her zaman ilgi çekici olmuştur.

Ayrıca sadece polisiyeden ibaret bir kitap değil. Sosyal bir kitap olarak daha bir baskın geldi bana. Bunu söylememin nedeni yazarın aile kavramını çok güzel bir şekilde ele almış olmasıdır.

Coben'in anlatımının ve olay örgüsünün övülmeye ihtiyacı yok. Okunması gerekenlerden..
Keyifli okumalar..

Kitabi ilk elime aldigimda sporla ilgili oldugunu , oyundaki küçük hilelerini anlatacagini sanmistim. 13. Sayfadan sonra böyle olmadığını anladım. Kitapta yogun bir veri ağı var. Olaylar 3 farkli koldan gelişiyor ve beyninizin yorulmasina neden oluyor. Yada ben kitabi 1 gunde bitirdigim icin boyle hissettim.Keyif verici ve sürükleyici bir kitaptı. Begendim. Gizemin adami kesinlikle.

Güzel bi gerilim idi. Merak ettim sonraki sayfaları. Ama tahmin konusunda hep kararsız kaldım, çeviriden miydi; yoksa yazarın anlatımı mı karışıktı bilemiyorum ama cidden tahmin edemedim hiç bir şeyi , yani huzursuz bir süreçti benim için.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. pek sevdiğimi söyleyemiyeceğim. kitapta çok fazla konuyla alakasız,gereksiz bölüm var. genelde polisiyelerde böyle gereksiz, konuyu dağıtan konular olur ama oralarda biraz edebiyat, biraz hoşluk bekliyor insan. sonuç olarak ne kitabın tamamı ne finali beni etkiledi.sadece biraz merak hepsi bu.