Yaşar Kemal, 1939 - 1951 arasında Çukurova'da binlerce sözlü halk edebiyatı ürünü derledi. Yörede sürekli dolaştığı, köylülerle ilişki kurmayı iyi bildiği için, el sürülmemiş hazine değerindeki bu ürünleri derlemesi kolay oluyordu. Söylenenleri, anlatılanları, hemen o anda, dönemin ünlü sarı defterine, saman kağıtlarına geçiriyordu. Abidin Dino'nun deyişiyle, derlediği "Her söz yumağı akıllara durgunluktu. Dehşetli acı, dehşetli güzel." Ne yazık ki o defterler, o kağıtlar hoyrat ellerde yitip gitti. Yalnızca ağıtları kurtarabildi. Ve yıllar sonra derlemelerinin küçük bir bölümü annesinin sandığında bulundu. Yaşar Kemal, bu defterleri, bu kağıtları 1992'de Alpay Kabacalı'ya armağan etti.