Mükemmel aile, mükemmel eş, mükemmel çocukluk... Hayat her zaman her güzelliği bir anda sunmaz insanoğluna. Bazen eksik sandığımız bir şeyi yanı başımızda bulurken bazen de hep bizim olduğunu sandığımız şeylerin aslında hiç bizim olmadığını fark ederiz. İşte benimki de böyle bir özlem. Keşke bir sihirli değnek olsa, beni doksanların en başına ışınlasa! Hani daha dedemin bile hayatta olduğu o zamanlara. Orada mutlu mesut yaşasak, ama hiç 99’a ulaşmasak...Depremle yıkılan çocukluğumdan ayakları yere sağlam basan bir kadın doğurmak zorunda kalmasam. Memleketim beton yığınına dönmemiş olsa, binlerce insan ölmese, sevdiklerim hep yanı başımda dursa...
