Hepimiz bu dünyanın içinde bir yolculuk halindeyiz. Her birimizin adı başka, hayali başka, ırkı başka, dili başka, inancı başka olsa da, yolculuğumuzun adı hepimiz için aynı; Yaşam! Bu yaşamda korkularımıza yenilip durabilir, heyecanımıza kapılıp koşabiliriz. Çok hızlı koşup düşebilir, yorulup tükenebilir, umutsuzca savrulabiliriz. Ama bu yolculuğu her daim sürdürürüz.
Çoğu zaman ruhumuzu yaşatmak için geldiğimiz bu dünyada yaptığımız tek şey, zihnimizin içinde bize sürekli “şunu yap, bunu yapma” diyen mantığımızın sesini dinleyerek bedenimizi korkuyla hareket edemez hale getirmektir. Çok istesek bile bekleriz, erteleriz, öteleriz, görmezden geliriz. Sonra tüm suçu yazgıya, yaşama, hayat şartlarına bağlarız. Bu bizim için en güvenli yoldur. Ancak yaşam ruhumuzla yaşanırsa yaşam olur ve ruh, küçük bir çocuğa benzer. İsteklerini eyleme geçirmek, hayallerinin peşinde koşmak, kaygısızca yarına uyanmak, yaratımın parçası olduğu bilerek yaratıma güvenmek onun fıtratında vardır. O ki bu dünyayı deneyimlemek için can atar...
Dünya, ruhunu, bedeninin içine hapseden insanlarla dolu... Yola çıktığında, hayat önüne ihtiyacın olanları çıkaracak olsa da, yola çıkmak için atılacak olan o ilk adım herkesi korkutur. Korku bizi olması düşünülen gerçek ya da hayali o tehlikeden korur ama yaşamaktan da uzaklaştırır. İnsanın mutsuzluğu burda başlar...
Her şey kitaplarda, filmlerde güzel gibi geliyor...Kim bilir belki gerçeğinizde de güzeldir. Denemeden bilemezsiniz. Bu kitap, denemeniz için ilham verebilir.
Keyifli okumalar.
Nur çok tşk ederimm .
