Tarık Buğra ile ilk tanışma kitabım, onun ilk romanı oldu. İyi ki okudum dediğim eserlerden. Yazıldığı dönem oldukça eleştiri almış. Eleştiriler de çoğunlukla milliyetçiler tarafından gelmiş çünkü kitapta mekan İtalya ve İtalya'nın o dönem gündeminde hangi konular varsa onlardan bahsedilmiş. O kısımlar beni biraz sıktı diyebilirim. Aslında siyasi ve tarihi eserler okumayı severim ancak bana biraz yabancı olduğundan sanırım veya karakterlerin hikayesini daha çok merak ettiğimden olsa gerek, İtalya ile ilgili konuları okurken eserden biraz uzaklaştım. Ancak sonradan düşündüğümde, İtalya'da o dönem yaşananların aynısı (1960 öncesi), 60lı yıllardan sonra ülkemizde de yaşanıyor.
Kitap tamamen İtalya siyasetini anlatmıyor tabi ki. O zorlu dönemde yaşanan aşk hikayeleri, biraz macera, biraz da polisiye var diyebilirim. Siyah Kehribar adlı bir barda tanışan Melina ve bir Türk gencinin aşk hikayesi ile başlıyor hikaye. Yine aynı barda tanışan Fernando(kitabın ilk bölümlerinde çok az yer verilen bir karakter, bir direnişçi) ve orda çalışan başka bir kadının aşk hikayesi ile bitiyor. Aslında kitap bitmiyor gibi de. Sanki yarım kalmış hissi de verdi bana. Hikayeyi Türk gencinin akıbeti ile bitirseydi keşke diye düşündüm. Yazar biraz daha yazmış olsaydı sıkılmadan okuyabilirdim.
