"Bakın size karşı ne kadar samimiyim? Ben, inanın zekadan çok yaratılışa; tabiata güvenirim. Bir insanın yaratılışı ne ise odur...Başkasını aldatmak veya arzu ettiği gibi düşünmesini sağlamak için olduğundan başka görünen insan, kendisini çabuk ele verir. Çünkü, bir kimsenin günün yirmi dört saatinde başka bir karaktere bürünmesi mümkün değildir." diyor bir sayfada Porfori Petroviç. Yanlış olana kendi doğrularıyla sarılabilme cesaretine sahip delikanlıya bakarak. Raskolnikov... Bir kitabın doğup büyüttüğü, fikri hür; vicdanı ise çektiği azaptan özgürleşen en en yürekli kahramanım. İnandığı doğruyu balta ucuna hapsederek ayak direme yoluna girmiş biri Raskolnikov. Toplumun kanını emen bir kenenin, parazitin soy ağacını kökten kesmek için savurulmuş baltayı tutan kişi o. Zekası ve açık sözlülüğü ile nadir bulunan kahraman insan. Yüzleşmelerden, vicdan mahkemesine, kürek cezasından, sefalete, vesikalı bir kızın güler yüzünden, tavan arasındaki nemli odaya sayfa sayfa ilerleyişin Raskolnikov karakteriyle geçişidir Suç ve Ceza. Okurken kolunuza kelepçe vurulsa bile sonunda romanı savunacak kadar suçsuz ve cezasız, alnınızın akıyla içinden çıkacağınızdan kuşkunuz olmasın. Soran olursa Raskolnikov şahit dersiniz:)
