Tebessüm-i Elem
Hüseyin Rahmi GürpınarYorumlar ve İncelemeler
Acı gülüş, Kenan isimli başkarakterimizin biricik aile yaşantısını kerhanede çalışan Vuslat adında bir kadına gönlünü kaptırması ve bu iki kadın arasında kalıp maalesef Vuslat’tan yana seçim yapması ile bir takım perişan hallere girip yine eski karısına dönmek istemesi acı sonla kendini kaybetmesi durumunu anlatan adete Kenan’ın bu yanlış seçimlerine müdahale etmek istediğin fakat romanın akışına kendini kaptırıp elin kolun bağlı bi halde başkarakterin yapmış olduğu determinizm felsefesiyle dertleştiğin fikirleriyle tartıştığın bir o kadar eğlendiğim bi kitap oldu. Klasikler dizisi bir kitap öneririm efendim.. :) 
Acı Gülüş 
Hüseyin Rahmi Gürpınar
“Felakete uğramış biri için ümitsizliğin en acı manzarası, gözyaşlarından ziyade kendisinin ‘acı gülüşünü’ görmektir.”
"Bu acı gülüşten anladığımı söyleyeyim. Tabiatta ağlamak çocuktan büyüğe kadar ümitsizlik ve ızdırabın ilk belirtisidir. Yaşa bünyeye, sinire ait farklarla hemen herkes acısını bu suretle acığa vurur. Sevinç ağlaması olduğu gibi ümitsizlik kahkahası da vardır. Böyle ters bir surette insanın kendisini ifade etmesi ters olmayandan daha da şiddetlidir. Bir insan, en basit içerlemesinde de ağlayabilir. Fakat bu"acı gülüş"acı çekmenin en zirve noktasıdır. İnsan çok kere kendi yaptıklarının ahmaklığı, hataların sonucu olarak uğradığı felaketlere kafasını yumrukluya yumrukluya acı acı güler. Bu gibi ümitsizce, şiddetli üzüntülerde ağlamak hiçtir. Bu gülüşteki ızdırabı kimse ifade edemez. Bu adi acıları ifade aracı ve yatıştırma vasıtası olan gözyaşları kurur, gülüşe kahkahaya dönüşür." Acı Gülüş Hüseyin Rahmi Gürpınar
