Ufuk Çizgisi

Antonio Tabucchi
Ufuk Çizgisi, çağdaş İtalyan yazar Antonio Tabucchi'nin bir gerilim romanı. Romanın kahramın Spino, İtalya'nın bir liman kentinde, morgda görevlidir. Getirilen cesetleri, özelliklerine göre sınıflandırıp bir deftere kaydeden Spino'nun, cesetlerle arasında duygusal bağlar kurmak gibi garip bir özelliği vardır. Ama bir gece getirilen ceset, her şeyi değiştirir. Öldürülen bu delikanlıyı kimse arayıp sormaz. Delikanlıyı kendi gençliğine benzeten Spino, onun yaşamını merak eder. Delikanlıyı tanıyabileceğini umduğu birtakım insanları bulur, onlara sorular sorar. Ardından da, kimden olduğu bilinmeyen yanıtlar gelmeye başlar. Beklenmedik yerlerde Spino'ya randevular verilmeye başlar. Beklenmedik yerlerde Spino'ya randevular verilmeye başlanır. Spino, delikanlının başına gelenleri yavaş yavaş anlamaya başlamıştır, ama çözümün beklediği yerde karşısına çıkmayacağını da fark etmiştir. Sıranın kendisine gelmekte olduğunu sezmektedir. Spino, her insanın kendi içinde bir bilmece olduğunu, kendini keşfetmek istiyorsa her şeyi yeni baştan kurması, eski defterleri karıştırması, başkalarının tanıklığına başvurması, yitik izleri sürmesi gerektiğini anlayacaktır. Kendi gizini açığa kavuşturmak isteyen Spino'nun, özdeşleştiği 'öteki'nin peşine düşerek kendi yazgısının izlerini sürmesi gerekecektir. Antonio Tabucchi'de sık sık görüldüğü gibi, Spino'nunki de bir içsel arayış, nesneler arasındaki bağların bir derlenmesidir. Antonio Tabucchi, 'de sık sık görüldüğü gibi, Spino'nunki de bir içsel arayış, nesneler arasındaki bağların bir derlenmesidir. Antonio Tabucchi, 'Kurbanın değil, araştıranın kimliği üzerine, olmayan bir romanın hikayesi' olarak adlandırıyor bu ilginç romanını. (Arka Kapak)
90 sayfa
Reklam

Yorumlar ve İncelemeler

90 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Çağdaş İtalyan yazar Antonio Tabucchi bu kısa romanını " Kurbanın değil, araştıranın kimliği üzerine, olmayan bir romanın hikayesi" diye açıklamış. Seksen sayfalık bu kitap, okunması kolay ama anlaşılması zor, enteresan bir novella... İtalya'nın bir liman kentindeki bir hastane morguna bir cinayete kurban giden bir gencin cesedi getirilir. Kimsenin sahip çıkmadığı, arayıp sormadığı bu delikanlıyı kendi gençliğine benzeten  morg görevlisi Spino, onun kim olduğunu ve yaşamını merak eder,  neden öldürüldüğünü öğrenmek ister.  Kendince bulduğu birtakım işaretlerin peşinden giderek delikanlıyı tanıyabileceğini umduğu bazı insanlara ulaşır,  onlarla konuşur. Her konuştuğu insan onu başka birine ve başka adreslere yönlendirir,  Spino da  bu yönlendirmelerin peşinden gitmeye devam eder. Fakat cevaplar artacağı yerde sorular artmaktadır ve sanki Spino, aslında delikanlının değil de kendi hayatının izlerini sürüyormuş gibi bir içsel yolculuğa çıkar. Bu yolculuk, ilerleyen ama hiç bir yere varmayan bir yolculuktur. Tıpkı ufuk çizgisi gibi...  (Sen ufuk çizgisine doğru giderken, ufuk çizgisi de senin ona yaklaştığın kadar senden uzaklaşır). Yazar, kitabın sonuna eklediği  Not kısmında söyle diyor: "Doğrusu ufuk çizgisi geometrik bir yerdir, çünkü bizimle birlikte yer değiştirir. Büyü olsun diye, yarattığım kişinin o noktaya varmış olmasını isterdim, çünkü o da ufuk çizgisini bakışında taşıyordu. Bu eseri, gerilim romanı olarak tanımlansa da felsefik roman olarak nitelendirmek daha uygun olabilir kanısındayım.
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Antonio Tabucchi “Ufuk Çizgisi” .. Kitabı üçüncüye ya da dördüncüye okudum, Allahtan daha önce paylaşmamıştım da bahane oldu. Bu çokça okuma halim, yana yakıla kitaba, yazara ya da çağdaş İtalyan edebiyatına olan hayranlığımdan değil, kendi kendime yaptığım hinliğimden Paylaşımı yaptığım gibi, onu kitaplıkta zor ulaşacağım bir yere kaldırmak şart oldu. Evden hızla çıkarken, hazırlıksızsam (yani nadiren) çantaya ince kitap, ne gelirse elime onu atıyor, yolda okumaya başlayınca ayıyorum Neyse, yanımda başka kitap yoksa da okuyorum.. Arka kapak yazısında, gerilim romanı diye geçse de, benim için hiç öyle değil. Hatta gerilim dışında hangi tür deseler, oluru daha fazla. Morg görevlisi Spino karakterinin, kurban üzerinden (bu arada kurban, morga getirilmiş kimsenin arayıp sormadığı bir delikanlı) kendi içsel yolculuğu. Özdeşleştiği kurbanla insan/insan hali kafa sesinden ibaret. Araştırmasını ve rotasını insan/nesne olarak şekilleyen karakter, bazen nesnenin özneleştirilmesiyle geride bile kalıyor, ben seviyorum bu kitabı ve galiba sevme sebebim sessizce çığlık atması. O kadar sakin, öylesine yavaş ki.. Atlamış olmak istemiyorum,romandan ziyade roman prototipi hissi veriyor. Aldığınız keyfin derecesi, ufuk çizgisine göre değişir. Çanta kitabı olarak tavsiye listemde efenim. Sevgim üzerinize olsun
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Üst üste iki kez okuduğum bu kitap beni çok şaşırttı. Tabucchi'den okuduğum ilk kitap gibi Ufuk Çizgisi de bir ölüyle ilgili görünüyor ama aslında esas meselesi için bir vesile elbette..ancak...esas mesele ne ki? Kitabın arka kapağındaki tanıtım yazısı ve çevirmenin önsözü kitapla ilgili hiç bir bilinmedik şey bırakmıyor..ancak.. yazarın tarzı her şeyi düz bir çizgiyle anlatmak değil, yazar boşluklar bırakarak anlatıyor, yani olayın ne olduğunu, neyin arkasından neyin geldiğini çok kolay anlayamıyoruz. Bu kurgu tarzı hikâyenin özüne de uyuyor aslında..çünkü morgdaki ölünün kimliğini bulmaya çalışan Spino'nun bu arayışını biz de yaşamış oluyoruz, Spino aradıkça bilgi çoğalacağı yerde belirsizlik artıyor. Tabucchi bölümler arasında boşluklar bırakarak bizi de Spino gibi şaşkın bir hale sokuyor. Kitabın son sayfalarında Tabucchi insanı seven ve ona güvenen çizgisini çekiyor kesinlikle. Yazarın okuduğum diğer kitabı Domesceno Monteiro'nun Kayıp Başı kitabında avukat Loton'da gördüğümüz bu çizgi burada da yineleniyor. Daha çok anlamak ve daha doğru anlamak için Türkçeye güzel çevrilmiş bu eseri bir kez daha okumak istiyorum..
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
7/10 puan verdi
·
3 günde okudu
Tasvirlerle okuyucunun boğdurulmaya çalışıldığı, felsefi derinliği yüksek, melankolik bir atmosferin içinde fizikî görünümlü içsel bir arayışın öyküsü...
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
·
Puan vermedi
Zaman donuyor ve ben sadece kitapta yaşıyorum. Zihnimde Tabucchi ezgisi, bir bilinmezliğe doğru koşuyorum. İmgelem çağrışımları eşlik ediyor okumama… Geçmişin tozlu raflarını gezinirken bir anda şimdiye dönüyorum. Göz kapaklarım kapandığında gelecekten kesitler işliyor ruhuma ansızın… Tabucchi ile Spino’nun ruhsal evreninin derinliklerinde gezinip sis perdesini araladığımda, onun kendini bulduğunu görüyorum, kahkahası çınlıyor kulaklarımda… İçsel arayışın yolcusu oluyorum adeta…
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
Ufuk Çizgisi - Antonio Tabucchi
90 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Tabucchi bu kitabını, “Kurbanın değil, araştıranın kimliği üzerine, olmayan bir romanın hikayesi” diye tanımlamış. Okuduğunuzda bu tanımın tam anlamıyla kitabın ana temasını oluşturduğunu hemen kavrayacaksınız. Bir morgda ölüleri sınıflandırarak kaydetmekle görevli, kaydederken herbiri ile yakınsal bir bağ kuran ve kitabın baş karakteri olan Spino’nun, en son getirilen ve faili meçhul bir cinayete kurban giden genç bir ölünün sırrını, kendi zihninde yarattığı ipuçlarını takip ederek çözmeye çalışmasını okuyacaksınız. Üzerine çok konuşulması gereken bir kitap olmasına rağmen, eğer yorumu uzatırsam “spoiler” vermek zorunda kalacağımdan burada kesmek istiyorum. Ama şunu belirtmeliyim ki bu incecik kitap sakın size konusundan dolayı polisiye bir hikaye olarak izlenim bırakmasın. Önsözü çıkarırsak toplam 80 sayfadan oluşan kısa bir hikaye gibi de olsa polisiye görünümünün altında çok anlamlı felsefi değerlere değinen, içsel arayışların ve öz-keşfin yapılmasının anlatıldığı, her insanın kendi içinde bir bilmece olduğunun vurgulandığı bir kitap olarak değerlendiriyorum. Tabucchi ile tanışma kitabımdı ve sadece 80 sayfadan oluşmasına rağmen anlatım ve düşünce tarzına hayran oldum. Diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum. Tüm kitapsever dostlarıma keyifli okumalar dilerim.
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Kitap açıkçası soğumuş odanın bir köşesinden açık pencereyi izlemek gibiydi. Kalkmaya takatin yoktur ve izlemeye devam edersin dışarıyı. Anlayamadım, son sayfasını okurken ne düşünmeliydim? Ne hissetmeliydim? Bir fikrim yok. İlginç ,özgün bir kitaptı.
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma
90 syf.
7/10 puan verdi
İlginç bir kitap, başı belli sonu belli değil, bu yüzden de adı Ufuk Çizgisi diye düşündüm, çünkü sonu yok, git git bir türlü ufuk çizgisine ulaşamıyorsun. Morgta görevli Spino, bir gece morga getirilen ve hiç kimsenin sahip çıkmadığı bir genç ile kendi arasında kurduğu benzerlikten yola çıkarak, gencin kimliğini araştırırken aslında kendi iç yolculuğuna çıktığının farkındamıdır?... Ucu açık romanları sevenlere tavsiye edebilirim. Keyifli okumalar.
Ufuk Çizgisi
Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 2000110 okunma

Yazar Hakkında

Antonio Tabucchi
Antonio TabucchiYazar · 16 kitap
Antonio Tabucchi, 23 Eylül 1943’te Pisa’da dünyaya geldi, ama Vecchiano kasabasında anneannesiyle büyükbabasının yanında büyüdü. 1969’da “Portekiz’de Gerçeküstücülük” üzerine bir tezle üniversiteden mezun olduktan sonra, 1970’li yıllarda Pisa'daki Scuola Normale Superiore’de Portekiz dili ve edebiyatı üzerine çalışmalarını sürdürdü ve 1973’te Bologna Üniversitesi’nin Portekiz Dili ve Edebiyatı kürsüsüne öğretim üyesi olarak atandı. Portekizceye ve bu dilin edebiyatına yönelmesindeki en büyük etken, Fernando Pessoa'nın yapıtına olan hayranlığı ve onu ana dilinden okuma arzusu oldu. 1975’de, ilk romanı Piazza d’Italia (Milano: Bompiani) yayımlandı. Siena Üniversitesi’nde ve New York’taki Bard College, Paris’teki Ecole des Hautes Etudes ve Collège de France gibi seçkin üniversitelerde ders verdi. Kitapları kırktan fazla dile çevrildi. Bazı romanları Roberto Faenza, Alain Courneau, Alain Taner, Fernando Topes gibi ünlü yönetmenlerce beyazperdeye, Giorgio Strehler ve Didier Bezace gibi tanınmış yönetmenlerce sahneye uyarlandı. Halen üyesi olduğu Uluslararası Yazarlar Parlamentosu’nun kurucuları arasında yer aldı. Tabucchi’ye 2007’de Liège Üniversitesi’nce onursal doktor unvanı verildi. Aldığı Ödüller [değiştir] Almanya Leibniz Akademisi’nce verilen Nossack Ödülü Avusturya Europaeischer Staatspreis Fransa Prix Médicis Etranger Prix Européen de la Littérature Prix Méditerranée İspanya Hidalgo Asturias Prensi’nce verilen basın özgürlük ödülü Francisco Cerecedo İtalya Pen Kulübü Ödülü Campiello Ödülü Viareggio Ödülü Yunanistan Aristeion Türkçede Antonio Tabucchi [değiştir] Notturno indiano (Palermo: Sellerio, 1984). Hint Gece Müziği, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994). Il filo dell’orizzonte (Milano: Feltrinelli, 1986). Ufuk Çizgisi, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994). Requiem (Milano: Feltrinelli, 1992). Requiem Bir Sanrı, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, Ekim 1994). Sostiene Pereira (Milano: Feltrinelli, 1994). Pereira İddia Ediyor, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1997). La testa perduta di Damasceno Monteiro (Milano: Feltrinelli, 1997). Damasceno Monteiro’nun Kayıp Başı, çev. Kemal Atakay (İstanbul: Can, 1998). Si sta facendo sempre più tardi (Milano: Feltrinelli, 2001). Gittikçe Geç Olmakta, çev. Neyyire Gül Işık (İstanbul: Can, 2002). Piccoli equivoci senza importanza (Milano: Feltrinelli, 1985). Önemi Olmayan Küçük Yanlış Anlamalar, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Can, 2006). Tristano muore. Una vita (Milano: Feltrinelli, 2004). Tristano muore, çev. Semin Sayıt (İstanbul: Can, 2006). Sogni di sogni (Palermo: Sellerio, 1992). Düşler Düşü, çev. Semin Sayıt (İstanbul: Can, 2006). Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa (Palermo: Sellerio, 1994). Fernando Pessoa’nın Son Üç Günü, çev. Münir H. Göle (İstanbul: Afa, 1994).
30 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.