bu hikaye kendi köşesine çekilmiş ve her gün karşılaştığı ancak göz ardı edemediği irili ufaklı birçok ayrıntıyı zihninin kıvrımlarında saklayan, toplumun dışına kendi isteği doğrultusunda ittirilmiş o yalnız adamın hikayesidir.
kitabı okurken kendinizi iyice diplerde ve derinlerde bulmanız işten bile değil. hayat her daim gelip geçer ancak bazıları için geçmeyen bir şeyler vardır. altını çizmediğim çok nadir cümleleri olan bu eser, benim baş ucu eserimdir. bu hikayede anlatılan adam benim.
Tasvirlerin inanılmaz derecede fazla ve çoğu kez tekrara düştüğü, son zamanlar okumaktan en sıkıldığım roman… Kitabı alırken karakterin hayat üzerine düşünerek tahliller yaptığını sanarak
almıştım ama alakası yok..
1936'da Paris'te doğdu. 1954'te başladığı tarih öğrenimini kısa sürede bıraktı. 1960'ta Paulette Petras ile evlendi. 1965'te Şeyler adlı kitabıyla Renaudot ödülünü kazandı. 1960'ta Raymond Queneau (matematiğe tutkun bir edebiyatçı) ve François Le Lionnais (Edebiyata tutkun bir matematikçi) tarafından kurulan ve
İnsanlardan ve hayattan kaçışı, anlamsızlığı, boşvermişliği, başıboşluğu anlatmaya çalışan bir kitap. Fakat çok karmaşık düzende yazılmış, anlaşılmasın/ gizemli olsun diye herhangi bir düzende yazılmamış ardı ardına sıralanmış cümlelerden oluşan bir roman. Olumlu anlamda söyleyeceğim tek şey çok güçlü betimlemeleri oluşu. Gerçekten betimlemeler sayesinde okurun gözünde çok net olarak canlanıyor sahne. Ancak sadece bunun için de okunmaya değer mi bilemedim. En düşük puan verdiğim kitaplardan biri oldu.
Günlerini film izleyip kritik ederek geçiren biriyken rastladım "Un Homme Qui Dort"a. Filmi art arda tekrar izledikten sonra hemen kitabını aradım. Bulduğum gibi onu da tükettim :) Kesinlikle en sevdiğim film ve kitaplardan. Okumakta kararsizsaniz; daha fazla vakit kaybetmeyin ve bu zihni tecrübe edin.
Herkese merhaba arkadaşlar. Bugün karşınıza Georges Perec’ten, “Uyuyan Adam” kitabı ile geldim. İlk kez geçen sene okumuştum. Okulumuzdaki öğretmenlerle okuyup,yorumlamak için geçtiğimiz günler de ikinci kez okumuş oldum.
Peres bu kitabı biraz alışılmışın dışında kaleme almış. İkinci tekil şahıs bakış açısı ile kaleme alması,kitapta hiçbir
Tam olarak söyledikleriyle yer etmese de kafamda bir olgu olarak kira vermeden yaşayacak. Başından itibaren "Sen"i ördüğü ağın içine hapsedip ya da bunu kendi kendine yapmanı sağlayıp sonunda bu ağı olanca gücüyle yırtıyor. Otobiyografik olmasıyla ilgili tartışmalar olsa da kendinle sen diye konuşmak özellikle günlük tutarken insana iyi gelen bir stil olduğu için otobiyografik olduğunu düşünüyorum.
George Perec'in okuduğum ilk kitabı 2 . tekil şahıs ile yazdığı yapıyorsun ediyorsun kalkıyorsun oturuyorsun yapmıyorsun gibi yazdığı benim de beğendiğim kitabı.
Yazarın biraz biyografisini okuduğumda anne ve babasının bir tanesinin Autswitch Nazi toplama kampında öldüğü bir tanesinin ise erken yaşlarda öldüğü kendisini halası ve eniştesi
Dünya ağrısını ve karamsarlığı iliyinize kadar hissedeceğiniz bir eser. "Weltschmerz" tabirinin tanımına bol yer verilen bu eserde bir şahıs tarafından anlatılan bir hikayeye rastlıyoruz. Bu hikayedeki adam apatik davranış bozukluğuna sahip. Etrafta olan bitene karışmıyor, yanından geçip giden hayat onu ilgilendirmiyor. Kitap boyunca
Georges Perec Uyuduğunun farkında olmayan insan sürüsü içinde,uyanamayan nobran Perec!Yine yaptın yapacağını. Bu kitabını Bozkırkurdu ve Sessiz ev’in ardından okumanın tarifsiz mutluluğu içindeyim.Herkesin Perec’i kendine;ama benimki önce kendine,sonra diğer insanlara üstten bakan,okuyup etkilendiği yazarların eserlerinin üstüne (sanki eksik/gediklerini tamamlamaya)hak gören nobran Yahudim.ne de güzel yapmış!Kayıtsızlığı ,kendine kerteriz yaptın da ne oldu.”ölmedin.Delirmedin.Dünya yerinden kıpırdamadı ve sen değişmedin.Kayıtsızlık seni farklı kılmadı.”Kendi biyografisinden ufak sızıntılar var ,önce kendini eziyor ama okuyanı ,hele de kaybolmaya ,yitmeye hazır beklemeye sabrı olmayan okurunu daha da çok.Ne istedin kendinde ve bizden:”zaman kaybetmek”mi?”yoksa;”bitkisel ve iptal edilmiş “bir yaşam mı?”çünkü işlevsellik değerlerin en kötüsü,en sinsisi,en tehlikelisidir” derken,bizlerle dalganı bir güzel geçtin mi?Yan odandaki kiracıya”belki bilmeden,sırt sırtasessiz bir yaşamdasen de ona aitsindir”demedin mi?hepimiz aynı labirentin içindeki çaresiz fareler ,değil myz?Seni bizden üstün kılan neydi?Sen demedin mi”insan ne harikulade bir buluş”Kitabın sonunda geldin oturdun yanıbaşıma ve kendine dedin ki:korkuyorum !”düş gören bir adam gibi konuşmaktan vazgeç !”belki sende anlamlandırma çabalarından vazgeçip,zamanın gerçek efendi olduğunu kabul eder gibi oldun .gel otur yanıma Usta,kalemine sağlık..
Küçük bir odada yalnız olmak,hayatın içinde olmak yada olmamak, kimin umurunda ki
Sadece uyumak ve dinlemek herşeyin akışını müdahil olmadan sadece geçip gitmesini beklemek mücadele etmek mi neye yarar ki ne değişecek en iyisi hiçbir şey yapmamak sadece yaşamak, yaşam denen bu karmaşaya her gün katlanmak varoluşun anlamsızlığı içinde bir anlam aramak acı, umut mutluluk hissetmemek sadece hayata katlanmak sadece uyumak..
Georges PEREC uyuyan adam farklı bir kitap zaten dan sıradan bir kitap beklenemezdi uyuyan Adam ne Gregory samsa ne de oblamov ikisinden farklı bir hal alıyor. İtaatsizlik isyan değil onunki belki biraz sitem ama düşünüyor uyuyan adam anlam veremiyor sadece yanlız olmak istiyor.
Uyuyan Adam
Georges Perec 1936 ' da Paris'te doğmuş, Polonya Yahudisi bir ailenin oğlu. Babasını 2. Dünya Savaşı başında annesini de 1943 yılında Auschwitz' de kaybetmiş. Ailesinden üç akrabası daha Auschwitz Kampında ölmüş. Çocuk yaşta ailesiz kalmış.
1982 yılında ölümüne kadar hayatını Paris'te sürdürmüş bir yazar.
OULİPO adlı
"Ama sen bir hiçsin, dünya ise öyle kocaman bir sözcük ki."
Telaşlar,kargaşalar,kalabalık,yalnızlık,
statüler...
Biz neyiz ve niçin yaşıyoruz?
Ve bunun etrafını dolduran,kalabalıklaştıran sözcük ve sorular silsilesi...
İnsanın anlam arayışı varoluşunun ilk anından beri zihninin bir yerlerinde duruyor ve durmaya devam edecek. Her zaman
Georges Peres, A Man Asleep adıyla 1967'de yazmış, 1974'te de Bernard Queysanne ile birlikte filme uyarlamış. Fransız bir drama filmi.
Kitabın ilk sayfasında yazar, Kafka'dan bir aforizma alıntılamış. Kitabın tamamı bu alıntı ile örtüşüyor hatta bunun etrafında yazıldığı da söylenir.
Evinden çıkman gerekmez. Masandan kalkma ve
