soylu bir ailenin hiçbir şey yapmadan hovarda yaşaması sonucu ekonomik gücünü yitirmesi ve ellerindeki toprakları kaybetmesini konu alan bir tiyatro eseridir.
edebi bakış açısıyla bakıldığında gerçekten duyguları hissettirebiliyor, karakterlerin fazlaca bir özelliği öne çıktığı için onların da bir sembole araç olduğunu düşündürüyor. örneğin Leonid'in geveze ve cahil bir aristokrat, Yermolov'in akıllı, paraya düşkün bir burjuva,Ranevskaya'nın cömert ve saf ,Trofimov'ın zeki, öğrenime aç ve felsefeye düşkün, Firs'in yaşama amacının sadece hizmet etmek olduğunu, özgürlüğün ne olduğunu bilmeyen ve esaretten memnun olduğunu kavrayabilirsiniz.
ayrıntılı bir şekilde bakıldığında ise Çehov, çarlık rusya'nın ekonomik, sosyal ve siyasal anlamda çöktüğü dönemde yaşadığı için eserinde bulunduğu bu durumu da sembolik ifadelelerle yansıtmış, ince göndermelerle de atıfta bulunduğunu gözlemleyebilirsiniz. biraz araştırma yaptıktan sonra oyunun özeği olan vişne bahçesi'nin eski feodal yaşamın bir simgesi olarak tasvir edilmiş, yükselen burjuva mantığı kazanç getirmeyen bahçenin kazanç getiren bir hale dönüşmesini sağlamış, şu halde kesilen vişne bahçesi çöken feodal yapıyı ifade etmekte, burjuva kesiminin ise yükselişini de işaret etmekte olduğunu anlayabilirsiniz. vişne bahçesinin yaşaması veya kazançlı bir iş için yok edilmesi feodal yapıdan burjuva mantıklı yapıya geçişi simgelemediğini de anlayabilirsiniz.
Vişne Bahçesi , büyük bir vişne bahçesine sahip olan bir ailenin borçları nedeni ile çiftliği satmak zorunda kalması ile başlar. Yeni düzen karşısında anıları ile dolu olan bahçeyi satacak olmanın acısını yaşayan ailenin öyküsü olan bu kitap, Rusya’yı ve halkı gözler önüne serer.