"Hasta, gösterişsiz, içi hınçla dolu bir adamım ben." cümlesi ile karşılıyor kitap.
Kitap karakterin kendi kendine bıraktığı notlar iki bölümden oluşuyor yeraltı ve sulusepken kar vesilesiyle.
İlk bölümde 40 yaşında çelişkiler ile dolu, kendi köşesine çekilmiş, yalnız, toplumdan soyutlanmış adeta kendini yer altına sokmuş, bir karakterin kendi kendi ile konuşmasıdır.
İkinci bölümde 24 yaşın anıları ile ortaya çıkar. (Liza ve arkadaşları)
Dostoyevski yine insana mercek tutmuş, çevre, doğaya değil derin psikolojik analizler ve çözümlemelerle karakteri derinlemesine incelemiş.
Karakter hayattan ümidi kesmiş, hayatta bir anlam arayışı bırakmış, kendine yarattığı korunaklı yer altı dünyasında yaşamını sürdürür.
Çığlıkları, haykırışları vardır ama dışlandığı yer üstü duymaz bunları, o da yel değirmenleri ile kendi içinde savaşır, hırslanır.
Toplum ile uyumsuzdur ne o insanlara benzer ne de insanlar ona.
Turgut Uyar'ın Tutunamayanlardaki karakterleri gibi.
