Bazı kitaplara beklentisiz olarak başlamak lazım. Özelliklede romantik komedilere. İlginç bir şekilde içimi sıcacık yapan bir kitap oldu. O sevişme sahnelerini bir kenara bırakırsak kitabın çok yumuşak bir tarafı var. Tüm o sert çocuk nidalarına rağmen karakterler özünde hep iyiydi. Çok daha İyi işlenebilirdi. Bu kitap daha çok soft romantizm gibiydi oysaki bu tarz kitaplardan daha fazla aksiyon bekliyoruz daha fazla heyecan bekliyoruz. Soft dediğime bakmayın kitap gayet yetişkin içerikli. Sadece verdiği his soft romantizm. Sanırım bu karakterlerin bana verdiği histen kaynaklı.
Kitap daha iyi işlenebilirdi, özellikle Noah’ın yaşadıkları ailesi ile olan ilişkileri o kitapta yeterli değeri görmedi. Maya ve ailesi ile olan ilişkileri de keza öyle ama bu kısım daha pozitif yönde. Noah’nın babasını yeterince sövemedik. Anlatılan arkadaşlık ilişkileri güzeldi, samimi bir his veriyordu. Kitapta eksik olan şey temponun tutturulamaması. Hatta ikili diyaloglar da bile o ivme yoktu. Kitabı beklentileri de başlamadığım için güzel bir seri başlangıcı diyebiliriz. Oku unut tarzında.
Üniversiteden mezun olan Maya, kendisi bir F1 pilotu olan abisin Santiago’ya bir yıl boyunca yarışlarda eşlik edecektir. Bu sırada da YouTube kanalına vloglar çekecektir. Abisinin yeni takım arkadaşı ve üç dünya şampiyonluğu olan Noah Slade ise hem abisi ile rakip hemde uzak durulması gereken erkekler kategorisindedir.
Kitabın sonlarını daha çok sevdim. Özellikle Noah’ın aile bireyleri ile yüzleşme sahneleri iyiydi. Maya’nın telsiz konuşması, Santiago ile Noah ile yapılan son röportaj kitapta en sevdiğim bölümler oldu.
Efsane 
Lauren Asher
"Bir şeyin daha güzel olabilmesi için önce yıkılması gerekebilir"
Çok satan ve herkesin diline pelesenk olmus kitaplara ön yargiyla yaklaşsam da bu 
Fi beni gerçekten derinden etkilemeyi basarmistir.
Gerçi derinden etkilenme konusu da biraz karışık bence. içinde bulundugu ruh hali, yaşanmışlıkları ve aslinda o anda ihtiyac duydugumuz şeylere göre bazen kitaplar çok sarabiliyor ya da bazen zorlasak da ilerlemeyebiliyorlar.. seriye devam
Çok begendigim bir alıntı yapiyorum:
Fi
"Savaşçı ruhun, amacını gölgelemesin. iyi savaşçılar savaşlarını güçsüzlüklerinden degil, ne için savaştıklarini unutup, savaşın kendisini amaç yaptiklarinda kaybederler.
Bir savaşa başladıysan nerede bitirmen gerektigini en başından hesaplaman lazim.
Zafer bazen, kazanmak için son darbeyi vurmamak olabilir. Zafer gibi gözüken şey ancak cok sonra farkina varabilecegin bir yenilginin başlangıcı'da olabilir."
acayip dogru bir tespit.. tebrik ediyorum 
Akilah Azra Kohen can-i gönülden....
Kitabı en son Türkiye 'ye gittiğimde merak edip almıştım. Kurgu aslında biraz sıkıntılı ve edebî açıdan zayıf bulsam da Japon kültürü ve geyşa müessesesi açısından çok bilgilendirici.
Kitap ilk olarak 1918 yılında sansürlenerek yayımlanmış. Tam metin formunda basılması ise '50'lerin ikinci yarısında. 
Rekabet: Bir Geyşanın Öyküsü 20. yüzyıl başlarındaki Japon toplumuna göre fazla açık ve bazı şeyleri gözler önüne seren bir eser. Daha önce okuduğum kitaplara nazaran çok daha bilgi verici.
Ben severek okudum. Tam bir yaz kitabı, zaten bir çırpıda okudum.
