Kitapların albenisini sağlayan özelliklerinden birisi şüphesiz ki giriş cümlesidir. Ve giriş cümlesiyle adeta okuru sarsar İki Şehrin Hikâyesi.
Zamanların en iyisiydi zamanların en kötüsüydü hem akıl çağıydı, hem aptallık hem inanç devriydi, hem de kuşku, aydınlık...
Gece Yarısı Kütüphanesi beni çok etkileyen bir kitap oldu . Kitap baş karakter Nora'nın intiharına kalan süreyi bildirerek başlıyor ve intihara kadar olan hayatından bahsediyor.Daha sonra Nora ilaç içerek intihar ediyor ve gözlerini açtığında kendini bir kütüphanede buluyor...
Yazarı sevemedim, üslubunu daha doğrusu sevemedim. Kitaptaki gelişen durumu da doğru tahmin etmek benim için kitabı sıkıcı hâle getirdi. Okurken heyecan duygusunu yaşayamadım. İçine psikolojik ögeler serpiştirilen kitaplarda genel bir merkezin etrafında dönülüyor. Bu da tahmin edilir kılıyor kitabı. Öyle bir eserdi benim açımdan.