Aziz Özkan
@kitaplarladans86
Kendimi tam bir kitap kurdu olarak görmesem de -okuma eylemine saatlerini ayıran kitap kurtlarına ayıp olmasın- en azından Türkiye ortalamasının üzerinde kitap, gazete, dergi okumaktayım.
Ön büro görevlisi
Lisans mezunu
Kuşadası
Aydın, 2 Aralık 1986
104 okur puanı
Aralık 2016 tarihinde katıldı
İnsandan Gelir İnsana Felaket
Karnı büyük obur deprem
Yıktı, dağıttı, sel oldu aktı.
Yaralarımıza kim olacak merhem?
Vurdu, kırdı, ejderha olup yaktı.
***
Hatırlatıyor kendini arada bir,
Uyanıyor dev uykusundan.
Besliyor içinde büyük bir kibir,
Körlüktür Sevdalanmak
"Sevda -ki bir insanın yalnız gönlüne değil akıl ve fikrine, cüzi iradesine velhasıl bütün duyularına, manevi yetilerine hâkimdir- daima şüphe ve kuruntular içinde bulunmaktan hoşlandığından kulak ve göz her işittiği, her gördüğü şeyi onun mizacına göre işitip görmeye, akıl yetisi her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur." (Recaizade Mahmut Ekrem, Araba Sevdası, Can Yayınları, 9. baskı, s. 170)
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Gucci Hanedanı Üzerinden Patrizia'yı Düşünürken
Öteki dünyada Allah’a hesap verme düşüncesi çok ağır bir düşüncedir. Yüzme bilmeyen bir kişinin denizde boğularak ölmesi kadar veya depremde göçük altında kalarak ölümü beklemek kadar korkunçtur. Bu yüzden bazıları “Allah’a hesap verme” yükünü kaldıramaz ve öteki dünyayı reddeder. Bu, onlara kısmi bir rahatlama hissi verir. Ancak bu his asla sonsuza kadar devam etmez. Çünkü evren boşluk kabul etmez. Eğer hayat tamamen anlamsız olsaydı “anlam” aramaya gerek kalmaz, dolayısıyla da hiçbir düşünce üretilmezdi. Demek ki “doğru” veya “yanlış” olan bir şeyler var ve biz işlediğimiz günahlardan ve suçlardan dolayı mutlaka sorguya çekileceğiz. Peki böyleyse bizi kötülüklerden uzak tutacak olan ne? İnsanların kötülüklerden uzaklaşması için “ilahi mahkemede yargılanma” inancı var olmalıdır. Bu inancın yokluğu insanı her türlü kötülüğe, şeytanlığa yaklaştırır. Hakikat buyken nasıl oluyor da bazı insanlar işledikleri günahlardan ötürü öteki dünyada yargılanacaklarına inanmıyorlar? Bencilliklerinden, kibirliliklerinden, kendilerini Tanrı’nın yerine koymalarından dolayı “inançsızlık bataklığı”na saplanmış olabilirler mi?
