Kitap Kıyımı: Her Şeyi YAK GİTSİN - III
“Meclisteki bireyler açıkça kitapları yakmanın işe yaramadığını, yazarların yakılması gerektiğini söyledi.”
Jean-Jacques Rousseau
*
Yazının icadından; Kil tabletlere, Kil tabletlerden; Rulo Papiruslara, Kodekslere, İpek Yazmalara, Kitaplara… Dünden, bugüne ve yarına... Ateşin çemberinden, kitabın tarihine bir
Umutsuzluğun ve cesaretin birleştiği noktadayım şu an. Umut bitti. Zaten fiilen bitmiş bir şeyi resmiyete döküyorum sadece. Belki içsel bir cinayettir bu, bilemiyorum. Belki bir öz kıyım. Her şeye rağmen...
(S.155)
Kitabımı okumak ister misiniz diye sormuştu sevgili
Oğuz Yılmaz
Açıkçası biraz tereddütle epeyce bir zaman erteledim kitabı okumayı, bugün kitabı bitirince hata etmişsin daha önce okuman gerekiyordu diye kendi kendime söylendim..
Kitaba gelecek olursak; gayet akıcı bir şekilde kaleme alınmış. Mistik bir hava var kitapta ve hemen içine alıyor insanı. Başka bir şehir'e üniversite okumak için giden Orkun'un başından geçen olaylar kaleme alınmış kitap içinde, birbirini tanımayan ama ortak bir olayla tesadüfen bir araya gelen bir avuç insanın hikâyesi. Bazen tebessüm ettiren bazen de duygulandıran ama çokça merak duygusu uyandıran bir kitap hani ne olacak sonu nasıl bağlanacak diye epeyce merak uyandırdı bende.
Eksik bulduğum ve tatmin etmeyen çok az yeri var kitabın hani nasıl desem Rus yazarlar bir yerde bırakır ya sonunu da sen getir okuyucu senin hayal dünyana emanet ediyorum kitabımı der tam da o tadı verdi kitap... Sevgili yazarımızın nezaketini ve üslubunu hep taktir etmiştim, kalemini de oldukça beğendim yani şunu rahatça diyebilirim ki uluslararası arası tanınmış bir yazar olmasını engelleyecek hiç bir durum yok asla mübalağa etmiyorum... Oldukça keyif aldım.. herkesin de okumasını tavsiye ediyorum... Keyifli okumalar..
