.
Bizim mahkemelerimizde, beyaz adamın dünyasıyla siyah adamın dünyası karşı karşıya geldiğinde, her zaman beyaz adam kazanır. Bu ne kadar çirkin olursa olsun hayatın bir gerçeği.
.
İnsanlar sadece iyi ve kötü olarak ayrılırlar.
O talihsiz varsayımlarına göre bütün zenciler yalan söyler, bütün
zenciler temelde ahlaksız yaratıklardır, kadınlarımızın yakın çevresinde hiçbir zenciye güven olmaz,
İnsanların zihinlerinin çapını gösteren bir varsayım bu.
Gerçeği biliyorsunuz, gerçek şudur: Bazı zenciler yalan söyler, bazı zenciler ahlaksızdır, kadınlarımızın yakın çevresindeki bazı erkeklere güvenmememiz gerekir - ister siyah olsun ister beyaz.
Ama bu her türlü insan soyu için geçerlidir, belli bir insan soyu için değil.
Bu mahkeme salonunda hayatında hiç yalan söylememiş, ahlaksızca bir şey yapmamış kimse yoktur,
bir kadına hiç arzuyla
bakmamış tek bir erkek yoktur."
Sayfa 261
Tiksindiğim bir şey varsa, o da ırkçılık, ayrımcılıktı.
Irkçı bir toplumda, ırkçılıktan faydalanan herkes ırkçıdır.
Sevdiği insanları böylesine pençesine alan bu korkunç veba neyin nesiydi böyle? Jean Louise'in böyle apansız, çırılçıplak görmesinin nedeni, ondan uzakta olması mıydı? Kana yıllar içinde, yavaş yavaş mı sızmıştı yoksa? Burnunun dibinde öylece duruyor, Jean Louise'in bakmasını, görmesini mi bekliyordu? Hayır, hiç de değil. Sıradan insanları ciğerleri patlayıncaya dek haykıran pisliklere dönüştüren neydi; Jean Louise'e benzeyen, onun hamurundan olan insanları katılaştırıp daha önce hiç ağızlarına almadıkları 'pis zenci' sözlerini söyleten şey neydi?
Sayfa 141 - Jean LouiseKitabı okudu
Bebekler nasıl da tertemiz birer sayfadır. Onlar bu dünyaya, ebeveynlerinin edindiği fikirler, dinlerinin sunduğu vaatler ya da insanları hoşlandıkları ve hoşlanmadıkları şeklinde gruplandırma kabiliyetiyle gelmezler. Bu dünyaya geldiklerinde, aslında rahat etme ihtiyacı dışında hiçbir şeyleri yoktur. Ve bırakırsanız bu ihtiyacı, kim olduğuna bakmaksızın herkesten karşılarlar.
Sayfa 78 - RuthKitabı okudu
“Soylu ruhlarımız ırkçıdır.”
Jan Paul Sartre, Önsözden.
Sayfa 31 - versus
"...Neredeyse bir ay erken doğduğu halde, oğlanın durumu iyiydi. Tabii ki o zamanlar bunları bilmiyordum. Tek bildiğim, Manhattan'da karlı bir günde bir insanın ilk anlarını görmüş olduğumdu. Şu dünyada henz hiç kimse ya da hiçbir şey onu hayal kırıklığına uğratmamışken ben, o bebeğin yanındaydım.
...Bu hikayeyi insanlara anlattığımda, uzun yıllar önceki o fırtına sırasında gerçekleşen mucizenin bir bebeğin doğumu olduğunu zannediyorlar. Doğru, olağanüstü bir şeydi. Ama ben o gün çok daha büyük bir mucizeye tanık oldum. Christina benim elimi, Bayan Mina Mama'nın elini tutarken, öyle bir an geldi ki--tek bir nabız, tek bir nefesle-- eğitimdeki, paradaki ve deri rengindeki tüm o farklılıklar, çöldeki seraplar gibi buharlaşıp uçuverdi. Orada herkes eşitti ve yalnızca bir kadın başka bir kadına yardım ediyordu. İşte o mucizeyi tekrar görebilmek için, otuz dokuz yılımı harcadım."
Sayfa 15 - RuthKitabı okudu
“İstediğin kadar saksağan vur vurabilirsen, ama unutma, bülbülü öldürmek günahtır.”
“Bülbüller bizi eğlendirmek için şarkı söylemek dışında bir şey yapmaz. İnsanların bahçelerindeki bitkileri yemezler, mısır ambarlarına yuvalanmazlar, tek yaptıkları iş bize içlerini dökmektir işte bu yüzden bülbülleri öldürmek günahtır.”
Sayfa 120Kitabı okudu