Nazi Almanyası dramı...
Daha önce yazarın ya da Arkadya Yayınları'nın kitabını okuduysanız gidişatı tahmin edebileceğiniz bir kitap.
İşin içinde Nazi Almanyası olunca çok da mutlu bir hikaye beklemiyoruz elbette ama burda toplama kampları da yer alıyor. Kitabı okurken mutsuzluk ve içinize bir şey oturmuş hissiyle gelen nefes darlığı sizi bırakmıyor.
Gerçek hikayeden uyarlanmış tarihi kurguları ya da dram okumayı seviyorsanız tavsiye ederim.
Etkileyici hikaye!
Erik Ağacı 
Ellen Marie Wiseman
*Nazi dönemi Almanyası'nda Yahudi olmak!
Gizleneceğiz ama nerde, şehirde mi, köylük bir yerde mi, evde mi, kulübede mi? Orasını kestiremiyordum.
Zaten sık sık her şey anlamını yitiriyordu gözümde. Oynadığım oyunu artık taşıyamıyordum. Aradığımızı bulacağımıza inancım kalmamıştı. Birbirimizin direncini kırmamak için bu konuda konuşmuyorduk ama kocamın da benzer şeyler hissettiğini anlıyordum. Almanya'da bizi başka bir hayatın beklediğini bilsem, geri dönmek için onu ikna etmeye çalışırdım.
Bu tür durumlarda insanı en çok yaralayan şey (ki bu hem yetişkinler hem de cezalandıran çocuklar için geçerlidir) fiziksel acı değil, haksızlığın, mantıksızlığın verdiği ruhsal ıstıraptır.
Sayfa 40Kitabı okudu
soykırım...
"Küçük çocuklar, büyük çocuklar, babalar, büyük babalar, amcalar, herkesten uzak duran ve akrabaları yokmuş gibi olan insanlar... Hepsi aynı kıyafeti giyiyorlardı: Gri çizgili pijama ve başlarında gri çizgili bir takke..."
Bu ayrımı yapan sadece insanlar yoksa kimin kimden ne farkı var?
"Tam olarak fark neydi? Kendi kendine düşündü: Hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin üniforma giyeceğine kim karar vermişti?"
"Aslında baktığı her yerde iki farklı tip insan görebiliyordu: Mutlu, gülen, bağıran üniformalı askerler ve çizgili pijamaları içinde mutsuz, ağlayan, bir çoğu sanki uyuyormuş gibi boşluğa bakan insanlar."
Sayfa 197 - TudemKitabı okudu