İlk defa kelimelerin yetersizliğini, hayalin darlığını hissediyorum. Söylediklerim, söylemek istediklerimin yanında cılız ve sönük kalıyor. Bir kelimeye bin kelimenin anlamını verebilsem; söylediklerim belki biraz yaklaşırdı duyduklarıma.
Unutma!
Yaşadığımız şu şey hayatın bize armağan ettiği çiçek dürbünüdür.
Ve yine unutma ki yarın yalnızca güzel çocukların ve sabredenlerin ve sevenlerin mutluluğa yeniden kabul günüdür!