Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Profil
Onu bana hatırlatmayan ne var ki? Şu döşemeye baksam, taşların üzerinde onun yüzünü görüyorum. Her bulutta, her ağaçta o var. Geceleyin hava onunla dolu, her şeyde ondan bir pırıltı var; gündüzleri ise çevremde ondan başka bir şey yok, her yerde o! Rastladığım kadın ve erkek yüzleri, kendi yüz çizgilerim bile, bir benzeyiş içinde benimle eğleniyorlar. Bütün dünya korkunç anılarla dolu; nereye baksam, onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdiğimi görüyorum!
Sayfa 388Kitabı okudu
Başlanğıclara ehtiyacım var
С раннего детства она знала, что смерть - это еще не конец, а начало.
Sayfa 86 - АСТ•АстрельKitabı okudu
Reklam
Ölmek bile kendilerine böyle bir görev verilenlerin işidir.
"O kurtuldu, ben de özgürüm," dedi. Sonra, gizleyemediği acı, suçlayıcı bi sesle, "Kendimi iyi hissetmem gerek, ama bu savaşta beni ölümle öyle uzun zaman yalnız bıraktınız ki, artık yalnızca ölümü hissediyorum, yalnızca ölümü görüyorum; kendim de ölmüş gibiyim," dedi.
Sayfa 352Kitabı okudu
"Ve kimseye ait olmayan ölü atın kokusunu aldım; geldiler ve ona gözlerini dikip baktılar; çürümenin ve sineklerin, en baştan ağzına öpücük gibi yerleştiği yüzünü ve şişmiş karnını dürttüler; sonra gittiler ve belediye meclisine ve gazeteye mektuplar yazdılar ve gece olunca bir adam geldi ve onu gömdü, ama kimse ona sahip çıkmadı, çünkü ölüm kimsenin mülkü değildir."
Sayfa 179 - Yapıkredi YayınlarıKitabı okudu
Mademki ömür kısa, ölüm de mutluluğa giden bir yoldur.
Reklam
Hayır, gerçekten ölmedi; çünkü ben yaşayamazdım ölseydi. Bunu biliyordu. Bu kadar yakınımda olduğunu bilmiyordum ama, sen bir yerde var olursan yaşayabilirim ancak demiştim. Nasıl olursan ol, var olduğunu bilmek bana yeter demiştim.
Sayfa 31 - İletişim Yayınları
Ah! Kendini mi öldürdü yoksa? Olamaz! Bir şey yapsaydı ben bilirdim; her şeyi söylerdi bana. Öyle konuşmuştuk. Beni bırakmazdı yalnız başıma.
Sayfa 30 - İletişim Yayınları
Ölümün aniliği ve tamlığı görünmez bir varlık gibi onlarla birlikteydi.
Akla uygun olarak, insanların çoğu boş zamanlarında ölmeyi yeğler,
Reklam
Hiç yoktan ölüveriyor insan...
Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü... Hiç yoktan ölüveriyor insan...
Sayfa 160Kitabı okudu
İnsan nerede olursa olsun, orada ölür.
Daha ilk günden belli değil midir elbet ölüneceği, çevremizde ne varsa ölmüyor mu zaten
Çünkü yitirdiğimiz her dost, kendisi ile birlikte bizim dr iç dünyamızdan bir şeyler söküp götürüyor.
Sayfa 160 - Bilgi Yayınları, Üçüncü Basım, İyiler Erken ÖlürKitabı yarım bıraktı
Geri199
1.500 öğeden 1.486 ile 1.500 arasındakiler gösteriliyor.