Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Profil
Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar tırnağı yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan.
Sayfa 69 - Doğan KitapKitabı okuyor
Reklam
Sessiz Melankoli
Ruhum, kafesinin parmaklıkları arkasından, kendisine benzer öbür kuşların engin göklerde özgürce uçtuklarını gören bir şahinin çektiği acı gibi acılar çekti. Bu güzelliklerin seyri, acı bir özlem ve varlığımı coşturan buruk düşünceler içinde bıraktı beni; kalbimin çevresinde bir umutsuzluk ağı ördü. Nedenlerini bilmediğim bir melankoli duygusuyla geri dönmeksizin, şöyle bir kırlara açılamıyordum. Kalbimin daraldığını hissetmeksizin, bulutların gölgelediği günbatımına bakamıyordum. Sebebini anlayamadığım bir hüzne kapılmaksızın, ne kuş cıvıltılarını, ne de derelerin şarkılarını dinleyebiliyordum.
Kimse sezinlemeden...
“Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç igisi yok olanların. Olan her şey ruhumda oluyor.”
Göğsümü açtım. Dondurucu bir rüzgâr derimi yaktı. Fakat orası, göğsümün sol tarafı, ateşler içinde yanıyor, oraya soğuğun tesiri olmuyordu!
Bi' yanım korktu, bi' yanım âşık Bi' yanım yandı en güzelinden…
Reklam
Merak edeceğimi bildiğin halde gidiyorsun ya, bilmiyor musun sen haber edene kadar bin defa delireceğimi? Bana ulaşır mısın ruhum?
Bir insanı öldürmek için illa ki silah gerekmez; beyninde ölür, kalbinde gömülür. F.A
'Bazı ruhlar küçüktür. Yola çıktıkları o patika ne kadar eciş bücüşse,kaç taş fırlatılmışsa o yola;aralardaki küçük mesafeli yolları kat edebilmeleri için o kadar küçülmeleri gerekmiştir.Minicik sözleri vardır... Sadece kendilerinin duyduğu kelimeleri ve geceleri yalnızca onlara dokunan nefesleri.. Kendilerinin daha da küçülmesinden değil,bu dünyanın gitgide büyümesinden korkarlar..
ruhumla bir ev inşa etmek istiyorum..
Ruhumdan bir ev dikmek,gözümdeki yaşlarla bir deniz yaratmak,çocuk hayatını orada sürdürmesine izin vermek istiyordum..
Reklam
Belki de dünyada sadece onun yanındayken kendimi hâlâ yalnız hissedebildiğim için böylesine garip bir dostluğumuz var.
Sayfa 27 - Doğan KitapKitabı okuyor
Yaşayabilmek için bir tek şeye ihtiyacım vardı; onun var olduğunu bilmek.
Sayfa 120 - EpubKitabı okudu
Ruhum kendi olgun meyveleriyle yüklü, Ruhum bükülüyor meyvelerinin ağırlığı altında. Kim gelip tadına doymak ister? Ruhum dolup taşıyor kendi şarabıyla. Çöl ateşini söndürmek için kim doldurup içecek? Çiçeksiz, meyvesiz bir ağaç olsam keşke; Bereketin acısı daha keskin kuraklıktan, Verecek kimse bulamayan bir zenginin kederi Daha ağırdır elleri boş bir dilencinin acısından Bir körkuyu olaydım keşke insanların taş attığı; Buna katlanmak yeğdir canlı bir kaynak olmaktan Gelip geçenler suyumdan bir damla içmedikçe. Ayaklar altında çiğnenen bir saz olaydım keşke, Daha iyi olurdu bu, gümüş telli lir olmaktan Ev sahibi parmaksız, Çocukları sağır olan bir evde.
Odaklanıyorum Hiç düşünmediğim düşünceleri Hiç düşünmediğim geceleri Hiç düşünmediğim umutları Sadece kafamı karıştırıyor Bazen karşımda konuştuğum her duvar Hayatı anlamamı,farkındalığımı sağlar Dertlerimden akan her kan Ayrı bi hüzüntüyle kaplar içimi Nefret ediyorum Kibirli insanlardan ve yalancı kağıtcılardan Bir okyanusun sonu olmadığını Rüzgarda saçlarımın uçuşması Âdeta fırtına da dalyanların çığlıkları Yüzümden düşen her yaş incileriyle birlikte geçiyor Kayıtsızlığında gömülen şu hayat Her ansızın içime işliyor Nefret ediyorum korkmaktan Bedenimi korkutan her gölgenin siyahlığı Umutsuzlarımı yansıtır Yersiz sözlerin olduğu kâinatta Nefret ediyorum Hevesimi kıran şu hayattan > Mrs.Aria
322 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.