211 syf.
·
Puan vermedi
Albert Camus, Tersi ve Yüzü Üzerine
Bir deneme yazarının, hayat karşısına alıp gördüklerini açık sözlükle hiç bir sanat kaygısı olmadan yazmasıdır bu eser. Bu noktaya geleceğini oda bilmiyordu çünkü öyle bir kaygı gütmüyordu. Bazı okurlar çok kaotik, iç bunaltıcı yada çok sert bir dil diyebilir ama hayat bu değil mi zaten? Sanırım önemli olan da o kaotikliğin içinden yaşama sevinci çıkartabilmek. O bulanalım ve varoluş sancıları içinden iyiyi görüp ona gerçeklikle tutunabilmek. Her hangi bir göz boyaması olmadan. Gerek duymadan cesurca ve cesaretle. 
Albert Camus 
Tersi ve Yüzü
261 syf.
·
Puan vermedi
John Lock’un ‘Tabula Rasa-Boş Levha’ önermesinden hareketle; zihnimizde doğuştan gelen hiçbir fikir yoktur. Yani bu boş levhaya iyilik ve kötülük kavramları zamanla yüklenir. Bu kavramlar üzerine hepimiz düşünürüz. Nasıl bu kadar kötü bir insan olabilir? Ya da tam tersi bir ifade ile insanları yargılarken buluruz kendimizi… Bazı konularda; çocuklar, yetişkinlerden daha sert ve acımasız olabiliyor. Bu kitapta da çocukların, masumiyetlerinden sıyrılıp Boş Levha’yı birtakım acımasız duygu ve düşüncelerle doldurup iyiliğin ve kötülüğün sınırlarında nasıl gezindiklerini anlatıyor.
Mina Urgan, William Golding’in "Sineklerin Tanrısı" adlı kitabını çevirirken kitap hakkında aşağıdaki yorumlarda bulunmuş kitabı kısaca özetlemiş bana göre..
“Çocukların tertemiz bir melek oldukları konusunda yanlış olduğu kadar yaygın olan bir inanç vardır. Oysa kendi çocuklarına ve yakından tanıdıkları çocuklara duygusallıktan arınmış gerçekçi bir gözle bakabilenler, çocukların küçük birer melek değil, tıpkı yetişkinler gibi birer insan olduğunu bilirler. İnsanlarda ise ister büyük ister küçük olsunlar, hem iyi hem de kötü içgüdüler vardır. Anne, baba ve eğitim kurumları çocuğu olumlu biçimde etkilemeye, iyiye yönelen içgüdülerini geliştirip kötüye yönelen içgüdülerini engellemeye çalışırlar. Uygarlığın amacı da budur aslında. Bu uygarlık süresi içinde en büyük görev topluma düşer.” 
Mina Urgan
