Kitap eflatun rengi gibi asil bir...Ne yazsam eksik kalacak.Masal desem hakikatin masalın yanında ne olduğunu düşündürecek, hakikat desem masalın içinde yaşıyormuş hissi veren dakikalarım bana darılacak.Ne Davutun Nevaya duyduğu aşkı size yaşatacak ne de Eflatun gibi sessizliğini sesini dinleyebiliceksiniz.Ne kalın Musa'ya gülerken Zümrüdüankasına üzülebilicek ne de oğlu olan Veysel'in acıklı müziğinin kalbe tesirini duyumsayacaksınız .Ne Neyzen İbrahim dede gibi nefretin düşmanı Ney'e üfleyebilecek ne de Rafael'in garip ameliyat sahnelerine şahit olabileceksiniz.Ne inanılmak istenen Batını ne de İsa peygamberle rolleri benzeyen ama bı o kadarda farklı muamele gören Zahiri taniyabiliceksiniz.Ne diğer müzisyenlerin kurban oluşunu bilecek ,Ne de bir gözü kör Yedikule kahini gibi hakikat aynasına bakabileceksiniz.Ve de daha birçok karakteri yaşayabileceksiniz.
Yegah,Dügah ve Segah musiki makam adlarının ismini taşıyan bölümlerden oluşan muazzam kitap, sizi bulunduğunuz ortamdan alıp sofuayyaştan başlayarak Galata Mevlevihanesine kadar birçok insanla göz teması kurdurtacak.
Dantel gibi örülmüş, ilmeklerin ucu ehliyetle düğümlenmiş bu kitabı ,sakin ortamda okumak çok daha verimli olacaktır.Daha önceden okumaya başlayıp bıraktığım kitap, bi hocamın daha sonra okumam tavsiyesiyle beraber aklımdan çıkamamıştı.Şimdiki okuyuşumda ki kavrama değişikliğimin zamanın etkisi olmakla beraber daha özenle okumam dolayıyla da epey fark etti.
Bundan sonra bana susmak düşer:)
Ruth eserine benzetildiğini okumuştum. Bu yüzden beklentim yüksekti. Tam olarak beklentilerimi karşıladığı söylenemez ancak ortalama seviyede beğendiğim bir eser oldu diyebilirim.
Konusundan kısaca bahsedersem;
Yaşlı bir kadınla
