Bence en dayanılmaz, en korkunç durum uyanık olup da azap çeken bir ruhun duyduğunu anlatma olanağı bulamamasıdır.
Dili kesildikten sonra işkence edilen insanların durumuna benzetebiliriz bunu.
Modern dünyada, tek başına kalma ihtimali kulağa dehşet verici bir durum olarak gelebilir. İnsan; modern dünyanın sunduğu temsiller nedeniyle yalnızlığı aşırı huzursuz edici, tehditkâr ve korkunç üstelik de utanılacak bir durummuş gibi algılar. Durum böyle olmasa bile küresel kültür sermayesi, insanın yalnızlığını böyle duyumsamasına neden olabilir. Taşınabilir bir müzik dinleme aygıtı olan, istenilen her yerde ve her zaman “dünyayı dinleyebilme”ye yarayan “Walkman”i icat edip satışa sunanlar, bu aygıtı müşterilerine, “Bir daha asla yalnız kalmayacaksınız!” vaadiyle tanıtmıştı. Belli ki bunu söylerken ne demek istediklerini ve bu reklam sloganıyla aygıtın satış rakamlarını nasıl yükselteceklerini gayet iyi biliyorlardı. Milyonlarca insanın yalnızlık çektiğini, üzücü ve aykırı buldukları için kendi yalnızlıklarından tiksindiklerini onlara hatırlatıyorlardı. Televizyonlar da benzer bir strateji izliyordu. Onlar hem insanların yalnızlığı daha yoğun hissetmelerini sağlıyorlar hem de buna, sözüm ona, çözüm getiriyorlardı. Evlerdeki aile sıcaklığının ve sofraların yerini, hep beraber bakılan ekranlar almıştı. İnsanlar aynı kapta birbirine karışmadan duran salata malzemeleri gibi yan yana duruyorlardı. Evler birkaç yıl içinde insanların bir arada yaşadıkları ve paylaşım içinde oldukları ortam olmaktan çıkıp yan yana yalnız kaldıkları güvenlikli özel alanlar toplamına dönüşmüştü.
İnsanlar bu salata tabağı evlerde yalnızlaştıkça güçlü bağlarla birbirine kenetlenmiş bireyleri ekrana yansıtan sıcak aile dizileri daha fazla talep görmeye başlamıştı.
Ama kendi ölüm tarihini bilen biri var, ölüm mahkumu...
Evet, bu korkunç bir deneyim. Ama normal biri için düşünülebilir değildir, çünkü bu deneyim ölüm saatinin belirsiz değil belli olduğu bir hayata aittir. Ölüm, herkes için olduğu gibi, yalnızca kesin olmakla kalmaz, ayrıca vakit de bilinmektedir, oysa hiç kimse için durum böyle değildir. Bu iki şey kesin olduğu zaman hayat yaşanmaz hale gelir. İnsanın yaratılışı bu tarihi bilmeye değil, onu hayal meyal sezmeye yöneliktir. Hayatı hep ölüm tarafından kapatılmıştır ancak umut tarafından daima aralanır, bu umut da ölümün asla bir zorunluluk olmadığını düşündürür. Ölüm mahkumuna tanınmayan işte bu umuttur. Bu doğaya karşıdır, insani olmayandır. Korkunç bir vakittir. Üç saat kaldı. İki saat kaldı. Bir saat kaldı... Yarım saat kaldı.. .Yirmi dokuz dakika...
Sayfa 24 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012Kitabı okuyor
Kuşkusuz insanlık tarihiyle tarih öncesi ve en az bir o kadar da türümüzün evrim süreci, çocukları uğruna kendini feda eden ailelerle ilgili bu tür sayısız örnekle dolu. Evrim biyologlarına göre bir anneyle babanın kendilerini feda etmesi, genlerin bir sonraki kuşağa geçmesine yani " üreme başarısına " hizmet eder. Bir kriz anında bu korkunç kararı veren aile açısından ise, bu sevgiden başka bir şey değildir.
Duyguların amaç ve gücünü anlatan bu kahramanlık örneği, insana kendini feda ettiren sevginin ve aslında hissedilen her duygunun insan hayatındaki merkezi yerine tanıklık ediyor. Bu durum en derin hislerimizin, tutkularımızın, özlemlerimizin temel rehberlerimiz olduğunu gösteriyor. Türümüz var oluşunu büyük ölçüde duyguların insan ilişkilerindeki gücüne borçludur. Bu güç olağanüstür. Sadece kuvvetli bir sevgi bir anne ve bir babanın kendi yaşamlarına devam etme dürtüsünü bastırabilir.
Suç ve Ceza'nın Raskolnikov'u daha çıplak, daha kendisi, daha insan. Sefaleti bütün zilleti, bütün rezillikleriyle yaşamış. Çıkmazdan kurtulmak için tek çaresi vardır: Tefeci kadına kıymak. Ādeta meşru bir müdafaa içindedir, hukukçuların iztirar hâli dedikleri korkunç durum. Kanayan bir hassasiyet, uyanık bir zekâ ve hasta bir şuuraltı.
Sayfa 206Kitabı okudu
Değişiklik... Bir bilebilsem, kesinlikle sınırlarını çizebilsem, nelerin değiştiğini teker teker anlatabilsem... Ama daha çok bir izlenim, bir sezgi konusu, yüreğimdeki korkunç tedirginliğin nedeni sandığım bir durum bu.
Dedemin Saati
Bugün dedemin saati bana miras kaldı. Bir garip adamdı, saatinin pili bitince pil taktırıp kullanmak yerine saat takmaktan vazgeçerdi. Kaldırmış koymuş bir kutuya saatini. Hayat ince tevafuklardan ibaret hakikaten. Kol saatinin durduğu âna gözüm çarptı. Hastaneden bizi vefat haberi için aradıkları saatle aynıydı. Belki de üzüntüden fazla anlam
Kimse, Türklere layık gördüğünü tatmadan ölmesin.
Başka ülkede olsa yer yerinden oynar bu çok korkunç bir durum! 74 yaşında 50 küsür senedir bu devlete hizmet eden , öğrenci yetiştiren bir eğitimcimiz bir sığınmacı tarafından katledildi! Neden herkes olayı bu kadar normal karşılıyor?Niye kimse doğru düzgün bir açıklama yapmıyor mesela? Öldürülen bir arap olsa hepsi konuşurdu! Katledilen Türk vatandaşı olunca herkes sus pus.Kendi ülkemizde bizleri sığınmacı yapmaya çalışan bu zihniyetin karşısında durmak her Türk vatandaşının asli görevi olmalıdır.
Salih İnsanları Sevme ve İlahlaştırma...
Nuh Suresi, 21 - 23. Ayetler:
"Nûh, 'Rabbim, dedi, doğrusu bunlar beni dinlemediler, malı ve çocuğu kendi ziyanını arttırmaktan başka bir şeye yaramayan kimseye uydular."
"Onlar çok büyük tuzaklar kurdular."
"Dediler ki: 'Sakın ilâhlarınızı bırakmayın; hele Vedd'en, Suvâ'dan, Yeğus'tan,
