LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-2/Kitabı okudu
"Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da bir hırstan başka neydi? Burada namuslu insanlar arasında sakin ölümü bekleyecektim. Hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Oturdum. Adanın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa diye küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım"
diyen üstadı saygi ile andim bu gece. Hak verdim tüm kalbimle. Tuttum kalemi öptüm. Çünkü seni "yazmasam deli olacaktim"...
Sayfa 13 - EmreKitabı okuyor
Kalbimin kırık parçalarını yapıştırmak, hepsini kucağıma alıp incelemek istiyorum. Belki o zaman sevdiklerimi unutmama sebep olan o kayıp parçayı, boşluğu bulabilirim.
Böylesine yalnız bir hayat sürmekten çok sıkıldım ve bunaldım. Yıllarca öyle hızlı koştum ki nefes nefese kaldım. Ve şimdi, sonuna geldiğimde hiçbir yere varamadığımı görüyorum......
Sayfa 268Kitabı okudu
''Seni kinyas en son fransa'da görmüştüm. Paris'te. Ama kayra, seni en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. Neyse, önemli değil. Çok zaman geçti sonuçta görüşmeyeli. Paris'ten ayrılmamı biliyorsunuz herhalde. Zaten çok fazla anlatılacak bir tarafı da yok. Neden bana verdiklerini hala anlayamadığım o bursla, şu an ismini yanlışlık yapmamak için
Değerli Aysel Doğan Hanımefendi'nin izni ile, yaşamından ufak bir kesiti paylaştığı kitabını
buraya da taşımak isterim.
Kitap basında tükenmiş, sponsor bulunamadığı için tekrar basıma verilememiştir.
Kaydedip pdf dosyası yapabilir, çıktı alabilirsiniz.
ilk baskı ismi; 'anılarım, acılarım ve şizofreni'
ikinci baskısı ise; '18 yaşında uyudun 29
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Her gece geç saatlere kadar çalıştım, her gün koştum ve müziği rahatlama aracım olarak kullandım.Kulaklıkları taktığımda dünyayı yok sayıyordum.
Sayfa 65Kitabı okudu
Kostüm
Sen değişmemiştin. Gerçekte nasıl biri olduğunu saklamak için sadece üstüne başka bir kostüm giymiştin.
Sayfa 249Kitabı okudu
Bana göre Cadılar Bayramı dünyadaki en iyi kutlamadır. Hatta Noel'den bile iyidir. Kostüm giyerim. Maske takarım. Maske ve kostümlü her çocuk gibi etrafta gezerim ve hiç kimse garip göründüğümü düşünmez. Kimse dönüp bir daha bakmaz bile. Kimse beni fark etmez. Kimse beni tanımaz.
Sayfa 83Kitabı okudu
