Hiçbir olguyu kabullenemediğim gibi hiçbir duyguya ait değilim,
Keşfedilemeyen kavramlara aidiyet hissedişim.
Ve ardına kaybolan benlik...
Bu bilinmezlikteki sebep, doğru yerde yanlış sorular sormamız ve yanlış yerde doğru cevapları aramamızdan.
Oysa insan, derinliklerinden anlaşılır. Belki de görmek için gözlerimizi kapatmamız yeterli. Tüm bu tezatlıkların içerisinde, hükmeden düşünceme mağlubum.
“En kötü karar, kararsızlıktan,
Kötü bir son, sonsuz bir umutsuzluktan iyiymiş gibi”
Seslenirsek cevaplar en başta,
başladığımız nokta ise en sonda. Fakat ben aidiyetsizlik içerisinde, öznesiz yokluğa mektup yazamam.
𝔈.𝔇.
Selam herkese.
İletide karakter sınırına ulaştığım için devamını yorumlarda yazdım. Lütfen iletimi okuduktan sonra ileti altındaki 3 yorumumu da okuyun...
Tutunamayanlar kitabı ülkemizde çok popüler. Okuyan okumayan her insanın mutlaka bir düşüncesi oluşmaya başladı artık. Keza sitede en ok alıntısı paylaşılan kitaplar arasında olması da bu
En lerin Kadını
