( Sanki çok eski bir şey tarafından, içinden geldiğim ve "kafa patlatmak" tan ödü kopan kol emekçileri dünyasına ya da vücuduma, vücudumdaki bu anıya bağlı çok eski bir şey tarafından elim kolum tutuluyor, engelleniyormuşum gibi; şeylerin derinlemesine incelenmesinde yeterince ileri gidememenin sık sık hissettirdiği bir duygu.)
Övündüğümü sanabilirsiniz ama -doğru söylüyorum- bu şekilde ölmenin ne kadar görkemli, Tanrı'nın gücünü ortaya koyan böylesine olağanüstü bir manzara karşısında kendi değersiz canımın derdine düşmüş olmamın ne kadar aptalca bir şey olduğunu düşünmeye başladım.
Sayfa 192 - Maelström'e DüşüşKitabı okuyor
Diğer insanlar merkeze sizi koyan hiçbir şey yapamaz. Yaptıkları her şey kendileriyle ilgilidir. Herkes kendi rüyasını yaşar, kendi zihinlerinde oluşturduğu rüyayı yaşar. Bu rüyalar bizim rüyamızdan tümüyle farklıdır.
Sayfa 58
İnsanlardan nefret ettiğin anlamına gelmez bu, ne diye onlardan nefret edesin ki? Ne diye kendinden nefret edesin ki? Keşke insan türüne ait olmak, o dayanılmaz ve sağır edici gürültüyü de beraberinde getirmeseydi; keşke hayvanlar aleminden çıkıp aşılan o birkaç gülünç adımın bedeli, sözcüklerin, büyük tasarıların, büyük atılımların o dinmek bilmeyen hazımsızlığı olmasaydı! Karşı karşıya getirilebilen başparmaklara, iki ayak üstünde duruşa, omuzlar üzerinde başın yarım dönüşüne fazla ağır bir bedel bu. Yaşam denen bu kazan, bu fırın, bu ızgara, bu milyarlarca uyarı, kışkırtma, tembih, coşkunluk, bu bitmek bilmeyen baskı ortamı, bu sonsuz üretme, ezme, yutma, engelleri aşma, durmadan ve yeniden baştan yaratma makinesi, senin değersiz varoluşunun her gününü, her saatini yönetmek isteyen bu yumuşak dehşet.
İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Çocuklar için geçerli olan kuralların, kuralları koyan onlar olduğu halde, büyüklere uygulanmadığı gerçeği onu fena sinirlendirmişti.
