SAHİLDE KAFKA, H.Murakami
BİR LANETLİ KEHANETTEN KAÇIŞIN ROMANI: 
Sahilde Kafka
Yunan Miti Oidepus’tan hareketle çantasını sırtına vurarak yola koyulup evden kaçan ‘’Dünyanın En Sert 15’lik Delikanlısı’’ – Kafka Tamura’nın hikâyesi… 
Sophokles in 
Kral Oidipus tragedyasının Murakami kurgusuyla kaleme alınmış bir büyülü gerçeklik romanı versiyonunu okuyacaksınız.
Hayatı daha yeni yeni
Küçük Prens bir taşın üstüne oturarak gözlerini göğe dikti.
“Acaba,” dedi, “bir gün hepimiz kendi yıldızımızı yeniden bulalım diye mi yıldızlar böyle parlıyor? Gezegenimi görüyor musun? Tam tepemizde ama nasıl da uzaklarda!”
“Güzelmiş,” dedi yılan. “Ne yapmaya geldin buraya?”
“Bir çiçekle başım dertte de.”
“Ya!” dedi yılan.
Bir sessizlik
 Küçük kafalar kişileri, orta kafalar hadiseleri, büyük kafalar fikirleri konuşur. 
Sayfa 63Kitabı okudu
"Tüm bunları gerçekleştirdiğin için bu şekilde... Bu şekilde yaşamaya daha zor uyum sağladığını düşünmüyor musun?
"Bana bu bahsettiklerimi hiç yapmamış olmayı dilememi mi söylüyorsun? "
" Ben sadece her şey senin için çok daha kolay olabilir miydi diye merak ettim. Eğer daha küçük bir hayat yaşamış olsaydın ya da benim gibi olsaydın..."
"Yaptığım şeylerden asla ve asla pişmanlık duymayacağım, çünkü eğer bunlardan bir tanesine yapışıp kalırsan elinde kalan tek şey hafızanda yolculuk edebileceğin yerler oluyor," diyerek gülümsedi. Gülüşü sanki ona bir şeye mal olmuşçasına gergindi.
"Dolayısıyla, eğer bana mahalle bakkalından bakınca şatonun ya da kavşak boyunca dizilmiş sevimli dükkanları nasıl göründüğünü hatırlamayı tercih eder miydim diye soruyorsan o zaman cevabım hayır. Benimkisi çok daha iyi bir hayat oldu."
Sayfa 273 - PEGASUSKitabı okudu
YE DUA ET SEV (Ryan Murphy)
Bende soft duygular uyandıran,seyir zevki olan bir filmdi.Toplumun mükemmel hayat algısına uyan bir yaşam sürmesine rağmen mutlu olamayan,bu mutsuzluğu baskılamaya çalıştıkça daha da içine çekilen Elizabeth’in kendiyle yüzleşmesi ve arayışa girmesiyle başlıyor film.
Küçük detaylarda mutlu olmayı İtalya’da öğreniyor mesela.Hindistan’da spiritüel hayatı,Bali’de dengenin önemini…Nazik ve sempatik bir yolculuk işleniyor belki bazı insanlara biraz tozpembe gelebilir.
(SPOİ !)
İçindeki boşluğu sonunda kendi başına dolduramadan gene bir erkekle doldurması bence sinir bozucuydu.Önce kendi içinde tam olmayı öğrenmeliydi diye düşünüyorum.Sonu itibari ile onca emek ve yolculuk sekteye uğratılmış ve boşuna yapılmış gibi hisettirdi.
En sevdiğim bölüm İtalya kısmıydı.Pozitif hisler barındırıyordu.En etkilendiğim cümlesi ise: “Yıkım bir hediyedir.Yıkım,dönüşüme giden yoldur.”oldu.
Son olarak benim yaşamımın kelimesi şuanda “öğrenmek” galiba.Hayatımın yetişkin olmayı,dengenin anlamını,nasıl yaşayacağımı en çok da neden sonuç kavramını ve öğrenmeyi öğrendiğim evrensindeyim.
Cevizlik'teki küçük kilisenin alçacık kulesi. Sıcacık bir yazın son günleri. Moda iskelesine vapurlar daha seyrek uğruyor artık. Çarşı esnafı küçük lambalarını gittikçe daha erken saatlerde yakıyor. Akşam inerken sebzelere serpilen su, yıkanmış taşların buğusuna karışıyor. Her yer deniz. Yakında kış gelecek. Oysa yaz dendi mi hep o: Ada'da, keskin akasya kokusu, Boğaz'da, denizli ıhlamur kokusu, arnavut ciğeri, rakı, balık kokusu. Ev hiçbir şey kokmuyor. Ev, yalnızlık demek. Kış demek.
Kış gecelerinde Kule'sini bulmaya çalışıyor. Yol öyle uzak ki. Ama Cevzilik'teki Kule, her keresinde, çanlarıyla eğilip yanaklarından öpüyor onu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Annesi ile eski okul arkadaşı Leyla hanımın konuşmalarını sandık odasından doğru dürüst duyamıyor. Zaten odanın loşluğunda da içlerinde ne olduğunu kestiremediği denkler, bohçalar, sandıklar var. Reçel, turşu kavanozları, küpler. Ayağı kırıldığı için gözden düşmüş bir koltuk, sırı dökülmüş bir konsol aynası, yaz günlerinin bahçe koltukları, Avrupa'dan getirtilme, hiç kullanılmamış bir hamur kesme aleti, bir pasta kalıbı. Taş plaklar: Beethoven'ın 5. Senfonisi, Hafız Burhan'ın Kuş Sesleri, Nazım'ın Salkım Söğüt'ü. Annesiyle Leyla hanım, Fransızca biliyorlar. Biri, leylak rengi keten etek-ceket giyiyorsa, beyaz eldivenliyse, öteki beyaz etek-ceket giyiyor, leylak eldivenli.
Uyum, umrunda değil çocuğun. Hiç olmayacak. Küçük yaşında, bu yerleşik keşmekeşi içine çekerek namaz kılıyor. Kule'sine ikisin de bilmediği yabancı bir dilde seslenmek hoşuna gidiyor.
Günde beş kere, hiç sektirmeden Kule'siyle buluşuyor:
Kıble aslında Kule midir?
Sayfa 19Kitabı okudu