“Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.”
Mart ayının alfa kitabı olarak okumam gereken kitaplardan biriydi Huzursuzluğun Kitabı. Yazar varoluşsal sancılarını, hayata dair bir anlam arayışını anlatamaya çalışmış. Hep bir memnuniyetsizlik hali var yazarda. Zaman zaman kendime göre doğru bulduğum tespitleri de yok değil, fakat dibine kadar mutsuz ve umutsuz şekilde bunları anlatıyor ki size de ister istemez sirayet ediyor. İnsana mutsuzluk, huzursuzluk, umutsuzluk aşılayan bir kitap.
Herhangi bir kurguya sahip olmamakla birlikte, uzun süren okumalar yapmaya müsait olmayan bir kitap. İnsanı ciddi manada bir umutsuzluğa sürükleme hali mevcut. Minik dozlarda zamana yayarak okunması gerektiği düşüncesindeyim. Bol bol altı çizilebilecek cümlelerle dolu, kült bir eser. Kalın bir kitap ne yazık ki, o yüzden uzun bir süreçte bitiyor okunması. Bir çok handikapla geçen okuma sürecimde sonuca başarıya ulaşabilmiş olmaktan oldukça mutlu ve gururluyum. Listeye bir tik daha atıldı. Kitaplarla kalın, sevgiler
#alıntı
“ Bugünkü görüşüm böyle. Yarın sabah farklı olacak çünkü yarın sabah ben farklı olacağım. Yarın neyi savunacağım acaba? Bilmiyorum, bilmek için yarında olmam gerek.”
