Hikayenin baş kahramanı Bay Meursault gerekmedikçe konuşmayan,yalın bir insandır.Olaylar bakımevinde olan annesinin ölümü ile başlar.Kahramanın dilinden yazılmış gayet anlaşılır,sade bir dil kullanılmış.Hatta o kadar sade ki bazı yerlerde ilkokul kitabı okuyormuşcasına hızlı okudum.Bende sempati uyandırmadı.Psikoloji açısından incelemesi yapılabilir ama genel olarak umursamaz ve her türlü negatif(benim için)hissi normal karşılayan,dünya yansa umrunda olmayan,söz söylemesi gereken yerde söylemeyen pasif insanlar gerçek hayatta da canımı sıktığından ,tıpkı Kürk Mantolu Madonna da olduğu gibi okurken bunaldım.Açıkcası beklentimi karşılamadı.Gerek çok sıradan şeyleri iki üç kelimelik cümlelerle yazdığı kısımlar olsun,gerek olay örgüsü olsun okumasam da olurmuş dedirtti.Tek beğendiğim kısım mahkeme ile ilgili gözlemleri idi.Gerçek hayatta olumlu kişilik özelliklerini,mahkemede aleyhte kullanılması ile ilgili gözlemleri ve avukat ile savcının konuşmalarını çok iyi bir biçimde anlatmış.Savcıyı ve avukatı canlandırdım gözümün önünde.Mahkeme günü hariç çok ilgimi çekmedi.Eylül gibi,Kürk Mantolu Madonna gibi benim için sıkıcı sayılabilecek bir kitaptı.