Bağışlamadığımız her insan içimize attığımız patates gibidir…Affetmeyerek aslında kendimizi cezalandırırız. Affetmeyerek, kendimizi, ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkûm ederiz. Bizlere karşı bilereke ya da bilmeden yapılan hataları içimizde taşıyıp, karşımızdakine kin, nefret, öfke, duyarak içimizi bu patatesler gibi kokuşturmaya başlarız. Sonra, bu kokuşmuşluktan kaynaklanan sıkıntıları, kendimiz bile taşımakta zorluk çekeriz, onlardan rahatsız oluruz ve her olumsuzluğa isyan ederiz.
Sayfa 179 - Yediveren Yayınları, 88.Basım, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu
Bir tomurcuk gibiydim, ne zaman başımı toprağın üstüne çıkarıp filizlendiysem, bir çiçek olarak açmak istediysem kopardılar. Yeniden açmayı denedim, tekrar kopardılar.
Sayfa 4 - Yediveren Yayınları, 88.Basım, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu