“Dün doğu ve batı gerçekten senindi
Bugün sana yalnızca bir kefen kaldı”
İskendername on beşinci yüzyılın başlarında Ahmedi’nin kaleme aldığı bir mesnevidir.Sayfa sayısı fazla olsa da okuması keyifli bir kitap oldu benim için.Kitabın içeriği oldukça fazla. MÖ.334 baharında uçsuz bucaksız topraklara hakim olan Pers İmparatoru Dareios’u bozguna uğratan,Orta Asya’dan Hindistan’a ayak basmadık yer bırakmayan,ünü bütün dünyaya yayılmış olan,Makedonya’lı yirmi iki yaşındaki İskender’i şiirsel bir dille anlatıyor Ahmedi.Yirmili yaşlarında kral olarak hüküm süren,otuzuna geldiğinde neredeyse dünyayı fethetmiş,yarı tanrı olarak görülmeye başlanmış ve otuz üçüne geldiğinde ölmüş olan İskender.İslamiyette,Kuran’da kutsal bir şahsiyet olan Zülkarneyn (iki boynuzlu varlık) ile özdeşleştirilen İskender...
İskender’in Seyistan Kralı Zerezb’in kızı Gülşah’a olan aşkını,garip memleketlere olan yolculuklarını,fetihlerini,savaşlarını anlatırken aynı zamanda ilahiyat,kozmoloji,astronomi,astroloji,fizyoloji,psikoloji ve tıp sohbetlerine de bolca yer vermiş Ahmedi.
Benim için dolu dolu ve keyifli bir kitaptı.
.
Kim olursanız olun,ister dünyaya diz çöktüren zalim bir Kral,ister iyi huylu,adil bir Kral her şeyi burada bırakıp gideceğimiz bir yer var ki;kitapta bu çok güzel anlatılıyor.
.
Eser,Türk Edebiyatında yazılmış ilk manzum İskender hikayesi olması bakımından ayrıca önem taşıyor.
