"Ben 
Albert Einstein
14 Mart 1879’da Almanya’nın Ulm kasabasında doğdum..
Babam küçük bir elektrokimya fabrikasının sahibiydi ancak pek başarılı bir iş adamı sayılmazdı.
Annem Paulin’in dünyası müzikti, yetenekli bir piyanistti..
Özellikle Beethoven'in piyano parçalarını nefis çalardı ve annemi dinlemek çocukken en büyük zevkimdi..
Selam dostlar,
Bugün size daha öncede kitabını okurken keyif aldığım kalemini beğendiğim bir yazarla geldim. 
Selami Dinçoğluçınarcı beyefendinin kaleminden #yedikilise isimli kitapla geldim. Yoruma geçmeden şunu belirtmek istiyorum ki kitaptaki kahramanlarımızdan biri olan Adelya gibi çoğu konuda veya kişilerde önyargılı biri olduğumu bildiğimden (ve malesef bu huyumu pek sevmem) kitabı okurken Adelya önyargısını nasıl yıkacak acaba diye çok merak ettim çünkü bu çok zordur.
Adelya ülkenin bir ucunda üniversiteyi kazanmış ve gelecekte yapmak istediği meslek olan gazetecilik için bu şehire gidip gitmeme konusunda çok kararsız kalmıştır gideceği şehir hakkında edindiği bilgiler televizyondan gördüğü haberler onu bu şehir hakkında oldukça önyargılı davranmasına sebep olmuştu. Şehire gittiği ilk sene kimseyle muhatap olmamıştı ta ki bir gün sınıfında ona yapılmış olan doğum günü sürprizine kadar. Sınıfta ona "Tamara" diye seslenen Taha ile Eda'ya selam veren Adelya bu sürpriz karşısında diğer arkadaşlarıylada görüşmeye başlar. Katıldığı kulüple yaptığı gezilere ve Taha'nın yaptığı soğuk şakalara alışan Adelya tam bir macera tutkunu olmaya başlamıştır. Taha ile aralarında inanılmaz bir bağ oluşmuştu ve yaptıkları her gezide ona dair birşeyler öğrenmeye başlamıştı Adelya. Öğrenimi bitip şehiri terk edeceği gün Taha Adelya'ya yalnız veda etmek için bir adaya götürür ve ne olduysa bundan sonra olur. O adada yaşananlardan sonra artık hiçbirşey eskisi gibi olmaz. Taha'nın ve köydeki zorlu yaşam sürenlerin hayatlarına şahit oldukça üzülmemek elde değil.
