Bugün zamansız mekanları dolaşıyorum. Gün ışığının kaçındığı kuytu merdivenlerde gezinen bir gölgeyi takip ediyorum. Gölge diyorum ama nasıl? Burası kapkaranlık. Bilmiyorum nereden geldim ve neden buradayım? Tanıdık gelmiyor dolaştığım odalar, dokunduğum eşyalar. Yalnızca bir ses: tik tak. Onu tanıyorum: Daima kaçtığım ve sıyrıldığım ânın sayacı.
Gölge, ben peşine düşmezsem ilerlemiyor. Çıkış diyorum, onu yakalayınca mı? Nasıl olur da merdivende yukarı ya da aşağı gittiğinizi anlamazsınız? Ben anlamıyorum.Yönler ve boyutlar karışıyor. Ayağım boşluktan boşluğa yalpalıyor. Zihnimde zifiri karanlıklar… Bir dönemece rastlıyor gölge; sanki varoluş kaynağını, ışığını kaybetmiş gibi yolundan ayrılıyor. Ben ise biraz daha ilerlersem düşecek gibiyim, tutunacak korkuluk yokluyor ellerim.
Bu ülkeyi, bu ülkenin insanlarını ve tüm insanları en fazla devrimciler sevdi. KIZILDERE
Ancak davası uğruna yaşamını feda eden devrimcilerimiz, Türkiye’nin bütün sorunlarının kaynağının İslam olduğunu bilmiyorlardı. Yani sorunun kaynağını tam tespit edemediler. Bizim sorunumuz Amerika değildi. Bizim sorunumuz İslam’dı. Bu toprağın insanını
Saman Sarısı
------------------Vera Tulyakova'ya derin saygılarımla
*
I
*
Seher vaktı habersizce girdi gara ekspres
kar içindeydi
ben paltomun yakasını kaldırmış perondaydım
peronda benden başka da kimseler yoktu
durdu önümde yataklı vagonun pencerelerinden biri
perdesi aralıktı
genç bir kadın uyuyordu alacakaranlıkta alt ranzada
saçları saman sarısı
"Peri, Külkedisine ne zamandan beri demirden ayakkabılar verir oldu? Anlattığın masalda Külkedisi demir ayakkabısının tekini merdivende kaybediyor ve prens ayakkabıyı alacağı esnada Külkedisi uzun menzilde diğer ayakkabıyı atıp prensi öldürüyor!"
"O da kızı kovalamasaydı. Saat on iki olmuş ne peşinden geliyorsun, değil
Kimbilir şimdi nerdesin?
Şenindir yine akşamlar;
Merdivende ayak sesin
Rıhtım taşında gölgen var.
Ahmet Hamdi Tanpınar
“Kim bilir şimdi nerdesin?
Senindir yine akşamlar
Merdivende ayak sesin,
Rıhtım taşında gölgen var.”
Ahmet Hamdi Tanpınar
Yazılarım#1
Herkesten,herşeyden bunalmıştı kaçıp saklanmak hatta yok olmak istiyordu ama maalesef bu mümkün değildi olsa bile sevmediği şeyler yüzünden sevdiklerinden ayrılacaktı. O da varken yok olmayı seçti...
Merdivenleri teker teker çıkıyordu, sanki her basamak özgürlüge giden yolda onun için bir adımdı...
Terasın kapısına ulaşmıştı, evet karanlıktan
Saman Sarısı: Nazım Hikmet Ran
Seher vakti habersizce girdi gara ekspres
kar içindeydi
ben paltomun yakasını kaldırmış perondaydım
peronda benden başka da kimseler yoktu
durdu önümde yataklı vagonun pencerelerinden biri
perdesi aralıktı
genç bir kadın uyuyordu alacakaranlıkta alt ranzada
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
kırmızı dolgun dudaklarıysa şımarık ve somurtkandı
üst
Kim bilir şimdi nerdesin?
Senindir yine akşamlar;
Merdivende ayak sesin
Rıhtım taşında gölgen var.
youtu.be/xBkRQnCj7jQ