Tezadlığın birliği ve diyalektik problemi
Heidegger hiçliği kendisine soru yapıyor. Fakat 'hiçlik nedir?' sorusuyla hiçliğin 'birşey' olduğu zımnen söylenmiş olmuyor mu? 'Var olan hiçlik' mantık bakımından bir abesi (absurde) ifade etmez mi? Hiçlik problemini ortaya koymak, yani hiçliğin ne ve nasıl olduğunu sormak, 'sorulanı' tersine çeviriyor, soru kendine hasıl olan konusundan sıyrılıyor.
HEGEL ve İSLÂMÎ ÖLÇÜLER...
…/…/1982...
_ " (...) Marksist diyalektik, tarihi maddecilik, evvelâ "maddecilik" ile "diyalektik"i yan yana koyarken, "maddeci metafizik" gibi bir çelişki içinde; yani, hem "maddeci", hem "metafizik", metafizik maddeci (!)… "Diyalektik", metafizik ya... Onu yine, Hegel diyalektiğine, yani aslına döndürmeli... Hegel diyalektiğinin ana unsurlarının da, işaretlediğim İslâmî ölçü ve ölçülendirmelerden yürütülmüş olduğu anlaşılmalı..."
Sayfa 248 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
Diyalektiğin birinci yasası, hiçbir şey olduğu yerde kalmaz,
hiçbir şey olduğu gibi kalmaz gözlemiyle başlar. Kim
ki, diyalektik der, hareket demektedir, değişme demektedir.
Buna göre, diyalektiğin bakış açısında yeralmaktan sözedildiği
zaman, bu, hareketin, değişmenin bakış açısında yeralmak
demektir: Şeyleri diyalektiğe göre incelemek
Sayfa 163Kitabı okudu
