Rilke en bilindik öykülerinden birinde kılıçla kalemi konuşturur. Kılıç, kalemi aciz ve yetersiz bulmakta, kendine olan güvenine anlam verememektedir. Kalem; ikisinin de toprağın altından geldiğini ve ikisini işleyen ellerin de aynı eller olduğunu söyleyerek, benzerliklerini dile getirmek istese de kılıç farklılıklarını öne çıkarmakta kararlıdır... Sonunda bir el kaleme uzanır ve barış anlaşmasını imzalar.
Kalem ne kadar kırılgan ve naifse, kılıç da o denli vakur ve heybetlidir.
Emily Dickinson'ın fırtına ve kuş metaforundan bize kalan da budur... Umut; minik, tüylü bir kuş... Fırtına da zorlu insan doğasının ta kendisidir; En zorlu mevsimlerde, kuş tünediği ruhun dallarına sıkıca tutunmuştur... Tek istediği o tatlı ezgiyi söyleyebilmektir.
Ümit, ümidini hiç yitirmeyecektir...
Ümit deyince aklıma gelen şu nefis dizeler de 'kılıç gibi bir kalem'le yazılmıştır :)
"Umut! sevgili! iyiliksever umut!
Küçümsemezsin yasta olanın evini,
Ve asaletle, sevinçli bağlılıkla, hükmedersin
Ölümlülerin ve göğün güçlerinin arasında.
Neredesin?
Az yaşadım; ama soğuk esiyor
Akşamım daha şimdiden.
Ve dilsiz, gölge misaliyim,
Burada; ve ezgisiz kalmış
Kalbim dinleniyor göğsümdeki
Ürpertilerin arasında."
Hölderlin
Biz Üstüne
Boğazımda düğümleniyorsun. Yutkunamıyorum. Harfler içimde birleşiyor ama bir türlü kurmak istediğim anlamla çıkamıyor senin karşına. Kelimelerimde kuraklık var. Örttün mü candan güzel gözlerini? Uykuya dalmadan önce, son düşündüğün ben miydim? Farkettirmiyorum artık sana ama içimin nasıl titrediğini bilemezsin. Canımın evi yaniyor ve ben bu
Sayfa 102Kitabı okudu
Tam Tadında
“Şiirlerimden Minik Bir Kesit”
Kalbimi kapatmak istiyorum yokuşlarına
İniş çıkışınla dalgalanıyorum dalda
İnce bir uğultunun sessiz çığlıkları
Bağırıp bağırıp kustuklarım içimde
Geri dönüp baksam anılarına
Kalbim üşüyor sığınaklarında
Öyle unutulmuş masum çocukça
Ruhumu çekip kurtaramıyorum
Bir kibrit çöpünün ucunda hayallerim
Yanıp kavruluyor bedenim
Gidişinin ardından gri bulutluyum
Sağanak yağmurlar söndürür mü ateşimi
Kül olup yanana kadar sürer mi iç sızım
Sen öpmelere kıyamadığım
Gülüşünle kışımda çiçek açtıranım
Şimdi hangi yokluktasın
Benim varlığımda yokken
Hangi varlığın içinde hayat bulmaktasın?
💫Merveyedairhersey💫
Bavula Sığmayan
Anlamak dünyanın en feci şeyiymiş. Anlamanın dünyanın en feci şeyi olduğunu da o zaman anladım. Kalbim minik parçalara ayrılıverdi. Gözlerime yaşlar sökün etti. Neden yaptı diye düşündüm, beni neden kandırdı? Üzülmeyeyim diye mi? Sanki böyle üzülmedim mi?
“Anlamak dünyanın en feci şeyiymiş. Anlamanın dünyanın en feci şeyi olduğunu da o zaman anladım. Kalbim minik parçalara ayrılıverdi. Gözlerime yaşlar sökün etti. Neden yaptı diye düşündüm, beni neden kandırdı? Üzülmeyeyim diye mi? Sanki böyle üzülmedim mi?”
Sayfa 148 - hep kitapKitabı okudu
Maviye çalar gözlerin...
Maviye Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine Rüzgarda asi,
Körsem, Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel, Ay karanlık... - Ahmed Arif
Ben yorgancının kızı Zeynep.Babam rengarenk saten yorganlar dikerdi ben rengarenk hayaller kurardım.Kekik kokularının yayıldığı papatyaların gelincik gibi
