Esselamu Aleyküm:)
Bir kaç gündür fark ettim ki selamlaşmayı yalnızca burada kullanıyor(uz)um. Günlük hayatta çok az kullanmışım.
Halbuki peygamber efendimiz (s.a.v) selamlaşın! dememiş miydi?
Bende bunu hayatı(mıza)ma daha çok geçirebilmek için azıcık araştırma yaptım.
Hadi Bismillahirrahmanirrahim deyip başlayalım:)
~~~
İslâm dîninin mü’minler
Çöken bir dünyanın kargaşalığında en son anı mıza kadar yaşamamıza alışmak gerek. Yeni nesil de, yeni durumlara alışacaktır.
"Hayatımın sonlarına yaklaşırken kederin de tıpkı pişmanlık gibi DNA'mıza işlediğini ve sonsuza dek bir parçamız olarak kaldığını biliyorum."
Hayatımın sonlarına doğru yaklaşırken kederin de tıpkı pişmanlık gibi DNA' miza işlediğini ve sonsuza dek bir parçamız olarak kaldığını biliyorum
"Ey ihvanlar! Ey canlar! Ey yoldaşlar!
Üçler, yediler, kırklar aşkına..
Allah Allah İllallah!
Baş açık, göğüs üryan! Uğraşta kılıç al kan.
Bu meydan er meydanı, düşeni sormak olmaz.
Yolumuz hak yoludur, geri davranmak olmaz.
Düşman kara karga, ahi yiğitleri şahan! Can baş, Ahi Baba'mıza kurban!
Tanrı birliği için, yol dirliği için, meydan erliği için, ölenimiz pehittir, cennetlik... Kalanımız gazidir, muhabbetlik.
Allah Allah Illallah!"
Sayfa 95Kitabı okudu
Türkiye güçlü bir ülke olabilir mi?
1950 yılında haritada yerini bile bilmediğimiz ülke olan Kore'ye Türk Mehmetçiği gittiğinde, kendilerini savaştan, sefaletten kurtardığımız ülke olan Güney Kore'nin Samsung, Hyundai, LG adında dünya devi markalar üreteceğini ve bu markaların dünyanın marka değeri en yüksek ilk 100 şirket arasına sokacaklarını tahmin edebilir miydik? Türkiye'nin
ALLAH'a varan besteyi duymuş gideriz
Mecnun gibi Leylâ'mıza uymuş gideriz
Bizden kötülük kalmıyacak dünyaya
Var olmamızın maksadı buymuş! Gideriz.
Sayfa 21 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
gelêrî 4
DIMS, MIŞK Û
FIRAQÊ MÎZA PÎRÊ:
Belê herkez jî dizane mêvan û
mevantî di nav gelê Kurd de gelek
girînge. Ji bo wî çîrok û kûrtçîroka
wan jî zehf cûr be cûr e. Yanî
kûrteçîroka ser mêvanî cûreye. Lê
em jî kûrteçîrokê ser mêvanî ji
we re biaxîfîn û vebêjin. Bi guman ev
kûrteçîrok raste û çêbûye.
Di demekê bajarê Mûşê û li gundekî
Qopê de zilamek, mêvanê yek malê
bûye.
Navmalî kerema xwe kiriye û xêr hatî
bavê min, ser sera û ser çava hati,
gotîye. Mêrik jî bi kêfxweşî rûnîştîye. Li piştê vê yekê navmalî çûye
menzela xwarînê lê ji bo pêşkêşîyê
xwarînê bike. Û li paşê di hûndîrê
firaqek de hinek dims anîye. Lê
zilamê mêvanê reben jî, ev dimsê dest
pê ka xwarînê kiriye.
Li di wî encamê de zarokê keçek jî ber
birayê xwe yê mezîn revîya û li ber
dora mêvan jî gerîya. Lê belê lingê
wan zarokan jî werqîlîyê firaqê dims
bû û firaq jî wergerîya. Li piştre jî
dims rîjîya ser tej û cacimê. Lê di
encamê rîjandinê de xaliçe hetikî.
Zarokê mezin jî gîlîya xwîşkê xwe
diya xwe ra kir û wisa qîrîya; ‘day
day! Erê welle xwîşka min Rîndik,
dimsê bi mîşk ê rîjand ser tejê.’ Lo
mêvan jî gîlîya zarok bi hisya û lê bi
şêwî, bi şaşî û bi behitînê wisa got
zarok re; ‘çi çi dims çi bû’. Zarok jî;
‘Xalo gava li hûndîrê ev dimsê re mîşk
ketî bû, lê diya min jî ev dimsê jê te re
anî.’ Mêrîkê mêvan jî hêrs bû û paşê
ev firaqê bi hêrsî hilda û bi zexm û bi
tûndî lêxîste erdê û şîkînand. Kevanî
yanî navmalî jî bi havar hat û lê bê
hay bûna xwe ev jî qîrîya û go; ‘weylê
firaqê mîza pîrkê şikest.’
....
28 Ekim 1923 Akşamı Yaşanan Olaylar ve Tarihe Geçen Bu Sözün Hikayesi
28 Ekim 1923 günü Çankaya Köşkü'nde gerçekleşen ve tarihe geçen "Efendiler, yarın cumhuriyeti ilan edeceğiz." olayını bir de okuyalım. 28 Ekim 1923 akşamı , bütün kabineyi Çankaya Köşkü'nde toplanmak üzere çağırdı.
Mustafa Kemal arkadaşlarına, yemekten sonra anayasanın bazı maddeleri üzerinde çalışacağını bildirmiş, yeni başkan adayı
Kederin de tıpkı pişmanlık gibi DNA'mıza işlendiğini ve sonsuza dek bir parçamız olarak kaldığını biliyorum.
Öyle görünüyor ki hepimiz şimdiki andan uzaklaşma eğilimine sahibiz. Bu alışkanlık adeta DNA'mıza işlemiştir. En temel seviyede sürekli olarak düşünürüz ve bu bizi uzaklaştırır. Çocukluğumuzdan beri, kaçış alışkanlıklarımızı güçlendirir, düşüncelerde boğulmayı gerçekliğe tercih ederiz. Ne yazık ki çekip gitmek, düşüncelerimiz, endişelerimiz ve planlarımızda kaybolmak bizi daha çok rahatlatır bize sahte bir emniyet hissi verir ve bundan keyif alırız.
Sayfa 28
