Etkili insanların 7 alışkanlığı kitabını okumaya devam ediyorum. Kesinlikle bir baş ucu kaynak kitabı değil... Ancak mükemmel bir yol gösterici. Kitabı, akademik eğitime başladığım yıllardan bugüne kadar değişik yer ve zamanlarda kullanan birçok eğitimciye şahit oldum. Bu kitabı her memur, her idareci veya yönetici veya lider okumalı...
Mesela 257'nci sayfa... Eğitim sisteminin yöntemlerle değil sonuçlarla ilgilenmesi gerektiğine dair bir bölüm içeriyor. İşte dedim bizim temel sorunumuz bu... Biz eğitimde çocuğa neyi verelimle o kadar çok uğraşıyoruz ki niçin verelime sıra gelmiyor. Yani sonuç odaklı değil yöntem odaklı çalışıyoruz. Lisede okuyan oğlum haftada 17 değişik ders aliyor (!) Niçin?... Yöntem böyle!... Ne maksatla veriliyor? Belli değil... Sordugunuz zaman müdür ve öğretmenlerin hepsi şikayetçi. Ancak müfredata uymak zorundayız deyip veriyorlar. Eğitim ve Öğretimde süreklilik kalıcı öğrenmeyi sağlar. Kelebek gibi oradan oraya uçarak ancak yüzeysel öğrenme sağlayabilirsiniz. Milli Eğitim Bakanlığı çocukların üzerinden bu ağır yükü kaldırabilirse geleceğimiz adına müthiş bir yatırım yapılmış olacak diye düşünüyorum....
KESİNLİKLE DOĞRU BİR YAKLAŞIM....
Çocuğunuz;
– Varsın, bir çivi bile çakamasın...ama, dersleri iyi olsun.
– Varsın, omuzlarda cenaze taşıyanlara bön bön baksın...ama, matematiği düzgün olsun.
– Varsın, evin çalan telefonuna cevap veremesin...ama, notları yüksek olsun.
– Varsın, eve gelen misafirlerinizle üç kelime konuşamasın...ama, fen lisesine
Hatalarımızdan pişman olup ders almalıyız ama onları asla yanımızda geleceğe taşımamalıyız.
- L.M. Montgomery
Kimsenin mükemmel olmadığını biliyoruz ama bu bizi daha sonra kötü hissedebileceğimiz şeyler yapmaktan alıkoymuyor. Böyle zamanlarda yapılacak en iyi şeyin itiraf etmek ve hatayı sahiplenmek olduğunu öğrendim. Dürüst davrandığınız zaman, insanlar bir bağ kurabildikleri için daha affedici ve anlayışlı olurlar. Hatta kusursuz olmadan da ne kadar dürüst ve güzel olabildiğinizi göstererek onlara da aynı şeyi yapma ilhamı verirsiniz.
Hedef: Bugün, geçen ay yaptığınız ya da söylediğiniz için kötü hissettiğiniz bir şey hakkında kendinizi ele verin.
6 Kasım
Şu an okuduğum kitap Cumhuriyet devrini öven bir kitap. Bu da aynı diğerleri gibi eserin etkileyiciliğini artırmak için hasmına yani Osmanlı'ya bel altından vurup kendi tezini üste çıkarmaya çalışıyor. Bu da yetersiz birikimlerle kitap okumayı zorlaştırıyor. Alıntı yaparken seçici olmak gerekiyor.
600 yıllık Osmanlı İmparatorluğu'nun 288 sadrazamı yani Başbakanı olmuş. Bunlardan Türk ve gerçek Müslüman olan 70 civarında, gerisi devşirme yani yahudi, Hristiyan vs.
Devşirme sistemi kötü bir sistem olsaydı bugün ABD kullanmazdı. Ama şu da bir gerçek ki Türk Milleti devşirme paşalardan çok çekmiştir. Mesela Kuyucu Murat Paşa kendisi Arnavut olan bu sadrazam Arnavutluk isyanını bastırırken ne kadar müşfik davrandıysa Anadolu isyanını bastırırken o kadar acımasız davranmış isyanı bastırıyorum diyerek önüne geleni kılıçtan geçirmiştir. Sonuçta zavallı insanları tek tek gömmekle başa çıkamadıkları için kuyulara topluca gömmek zorunda kalmışlardır.
Bugün hiçbir şeye eleştirel bir gözle yaklaşmamıza izin vermiyorlar. Ya bizdensin ya ötekisin diyerek geçmişten ders alacak çıkarımlarda bulunmamızın önünü kesiyorlar.
Halbuki günümüzde hiç bir şey mükemmel değilse geçmişin de öyle olması mantıklı değil mi? Biz geçmişi eksiğiyle fazlasıyla sahiplenmeli kimseye bırakmamalıyız. Diye düşünüyorum. Devşirme sistemi Osmanlı zayıflamaya başlayınca kontrolden çıkmış, Kemalizm'inde Atatürk öldükten sonra kontrolden çıkması çok normal...