Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
🖎 Fransız şair Louis Aragon'dan bir şiir kitabı okumalıydım, şiirden anladığımdan değil de okumak elzemdir, arada bir satır aralarından da olsa bir şeylerle nemlenebiliyor insan.
🖎 Sadece bir şiir için aldığım kitaptı. Mutlu Aşk Yoktur şiiri için. Ben bilmiyordum ki bu kitapta bu şiirin yer almadığını... Ama Elsa ve Aragon aşkını bir şekilde tanımış oldum. Elsa'nın Gözleri ve Elsavari birçok şiir dikkatimi çekti. Kimmiş bu Elsa? İlham perisi mi? Acıların kaynağı mı?
🖎 Elsa ile Aragon 1928 yılında tanışırlar. Bu milattan sonra Aragon Elsa için şiirler yazar, kendi ölene dek, 50 yıla yakınlık birliktelik ve 60 yıla yakın Elsa için şiirler ve Elsa için ağıtlar... Aragon özellikle Elsa'nın gözlerine vurgundur...
🖎 Elsa, 1970 yılında ölür. Şair için yaşamak zordur artık, Elsa'nın bazı günlüklerinde bazı gerçeklerden de haber olunca şair, yaşamak artık daha zordur. Şair kendisini teselli eder bir şekilde: 'ölüler savunmasızdır, kitaplarımız bizi savunacak...' 12 yıl katlanır bu acıya, 1982 yılında kendisi vefat eder. Vasiyeti üzerine Elsa'nın yanı başına gömülür. Bir ev bahçesine... Entelektüellerin aşkı da acısı da bir başka...
Deniz kabuklu inceleme
•Kitap kurgu olmadığı için spoiler uyarısı yapmama gerek var mı bilmiyorum ama yine de incelememin spoiler içerdiğini belirteyim.
•Yazdığım incelemeyi tekrar okudum, incelemeden çok özet şeklinde olmuş gibi, kurgu dışı eser inceleyemiyorum galiba :D
Merhaba... Yuval Noah Harari'nin Hayvanlardan Tanrılara isimli kitabını bitirdim. İnsanlığın
Ah hayalperest!.. Spoiler var.
"Beyaz Geceler Öyküsü Yazısı"
Ah Tanrım, nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Merhaba demedim, çünkü duyguluyum ve sinirliyim biraz. Dostoyevski’den okuduğum ikinci kitap. İlk İnsancıklar romanını okudum, pek sevemedim. Ama bu, bu mükemmeldi. 62 sayfalık öykü iki günde ruhuma ilmik ilmik işlendi. Bu dünyada kadınlara- daha doğrusu bütün
Özgür irade mi? O da ne?!
Bu kitaba inceleme yazmaya Twain’in de deyimiyle önceden edindiğim bir “dış etki” tarafından bana ulaşan düşünce ve bilgileri bir araya toplamak amacı güderek karar verdim. Burada herhangi bir görüş savunması ya da eleştirisi yapmayı düşünmüyorum..
Twain kitabında bir “makine insan”dan bahsediyor. Öyle ki, bu insanın asla kendine ait bir
1984 bize her detayı ince ince düşünülmüş ütopik bir dünya sunuyor. Bu dünyanın içinde bireysellik yok, her an kontrol altındasınız ve robotlardan farkınız neredeyse kalmamış. Ben cidden çok etkilendim. Yazar her şeyi düşünmüş. Kitabın içerisinde yeni bir dil bile var. Bu dilin, dil bilgisi kurallarına kadar verilmiş ve bence bu ayrıntılar anlatımı daha çok güçlendirmiş. Karşımızda totaliter bir devlet var ve bu devletin karışmadığı hiçbir şey yok. Uyurken, yemek yerken, çalışırken her zaman kontrol altındasınız. Böyle bir konu olunca otomatik olarak bir grup insan çıkacak, bu sistemi yıkacak ve mutlu son diye düşündüm ama kesinlikle çok yanıldım. Beklediğimden çok farklı bir olay akışı vardı ve beni şaşırttı. Söylenmesi gereken önemli şeylerden biri de kitabın günümüze ne kadar benzediğidir bence. Tamamen ütopik bir dünya okuyor olsam bile günümüze benzetmeden, karşılaştıramadan okuyamadım. Bundan seneler sonra bile bir şekilde dünyayı yakalayacak bir kitap olduğunu düşünüyorum. Bu kitaplarda en sevdiğim şeylerden biri. Seneler önce yazılmış olmasına rağmen geleceği yazmış resmen yazar. Kitapla tek sorunum sonuydu. Sonunda her şey açıklığa kavuşuyor burada bir sorun yok ama ben daha etkileyici bir sonu da olabilirdi diyorum. Genel olarak bakarsan çok kaliteli bir kitap okudum diyebilirim. Yazarın Hayvan Çifliği kitabını da çok beğenmiştim. Bu kitabı da kesinlikle okunmalı bence.
Çok sevdiğim yazarımız @ozgurbalpinar ın son kitabını okumuş olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Tüm kitapları hem bizler, hem çocuklarımız için derslerle dolu.
Ben zaten sulu gözlü biriyim, mesele çocuklar olunca hassasiyetim doruk noktaya varıyor. Gözyaşları içinde okudum.
Kalbiniz güzelse, iyilik için çabalıyorsanız, haksızlıklar karşısında susmuyorsanız ne mutlu...
Yazarın tüm kitaplarını okudum. Kitapların o kadar çok yerini çizdim ki bu yazarın ve kitapların başarısıdır bence...
Mutlaka okuyun ve okutun tavsiyemdir...
Konusundan bahsedecek olursam, İran-Irak savaşının sürdüğü yıllarda sokak çocuğu olarak yaşayan Emir ve arkadaşlarının yaşam savaşlarını okuyoruz. Emir'in kulağı neredeyse hiç duymuyor. O arkadaşları gibi sokak çocuğu da olsa çalıp çırpmak, doğaya ve hayvanlara zarar vermek istemiyor.
Sokak çocuklarını savaş için toplayan askerler o gün Emir'i de alırlar artık onun hayatı bambaşka bir boyuta taşınır.
Sabırsızlıkla kavuşmayı beklediği kırmızı balık ve Majid Ağa'sına kavuşacak mıdır?
Kitabın ilk bölümlerini okurken kitap karakterine ''Neden?'' sorusunu sorabilirsiniz. Çünkü insan, bu hale gelmesinin sebebini çok merak ediyor. Kitabın ana karakterinin ne kadar hırçın, inatçı ve ters olduğunun farkına varmamak mümkün değil. İnsanın okurken kafasında soru işaretleri oluşturuyor fakat kitabın 2. bölümünde ana karakterimizi bu hale
112 syf.
7/10 puan verdi
Londra’dan manzaralar olunca haliyle vurgulu bir halde; limanıyla, kiliseleriyle, heykelleriyle, köprüleriyle ve diğer yapılarıyla Londra’yı görürüz. Tabii bu kuru bir Londra değil Virginia’nın kalemiyle şekillenmiş bir Londra. Çevirmenleri (iki tane) tarz olarak çok beğendim mesela paragraf içinde geçen hemen hemen bütün özel isimlere dipnot
Tom ve arkadaşlarını sevdiğimi söyleyerek başlamak istiyorum. Çocuklara göre: hayal güçlerini, meraklarını, masumiyetlerini, sorumluluklarını, güvenli saydıkları maceralarını... Büyüklerine göre saf haylazlıklarını, yaramazlıklarını okudum keyifle...
Mississippi Nehri kıyısındaki herkesin birbirini tanıdığı küçük bir kasabada geçen olaylar haliyle bütün kasabayı etkilerken siz de onlarla yaşıyormuş hissine kapılıyorsunuz. Hemen her macerasında insanoğlunun doğasından dem vurması ve bunu hem yetişkinlerin hem çocukların gözünden yapması ayrı güzellik. Malumunuz konu insan doğası olunca çember epey genişliyor ve hiç bir şeyi çocukların gördüğü açıdan göremiyoruz. Bir zamanlar çocuk olmamıza rağmen...
☆
Çok sevdiğim ve gülümseyerek andığım bir yeri paylaşmak istiyorum. Eski yeşilçam filmlerinden bir Sezercik klasiği vardı hatırlar mısınız bilmem, tabi ben karakteri yanlış hatırlamıyorsam... Aldığı ceza sonucu okulun arka duvarını boyamak zorunda kalır ama sanki bu görev özellikle ona verilmiş gibi davranarak arkadaşlarının iştahını kabartır. Sonuç olarak arkadaşları duvarı boyamak için sıraya girerler. O senaryonu Tom üzerinden okudum, mutlu oldum...
☆
Keyifli okumalarınız daim olsun...
